55 Bike in regen/wind en modder, soep bij oma en slapen

Een heerlijke zondag gehad. Vanochtend eerst een stuk gefietst met Endura. Vanwege het slechte weer waren we met zijn 2-en! Regen, wind en modder. Veel boeren zijn bezig op de akkers en die zorgen voor modder op de weg. In combinatie met de regen krijg je een spiegelglad oppervlak. Als je dan een paar uur onderweg bent, wil je wel eens te snel insturen, maar gelukkig bleef ik overeind. Wel jammer dat er niet meer mensen waren omdat mijn zondagochtendritje altijd veel kilometers zijn in een hoger tempo, maar met zijn 2-en is dat lastiger. Uiteindelijk een klein rondje Veerse meer gedaan, 55 km. Zeker gezien de training van gisteren was dat prima.

Daarna lekker met de hele familie bij opa en oma in Gappinge geluncht. Lekker kletsen, hapje eten en bij terugkomst nog even een uurtje slapen. Om 19:00 uur het traditionele uurtje voetbal gekeken. En eindelijk Willem II weer een punt zien halen. Volgende week VVV thuis, dan moet het gebeuren. Bijzonder dat je als supporter altijd hoop blijft houden.

Vanavond vroeg naar bed. Mooi einde van een fijn weekend.

- Posted using BlogPress from my iPad

Voortrekken, Nick Vujovic en 25 km run door de duinen

Vanochtend ben ik gaan kijken bij de voetbal van Matthijs. Geen groot succes, want ze verliezen helaas met 6-1 (wel zijn doelpunt overigens). Wat me opvalt bij de (amateurverenigingen), is dat de organisaties zo blij zijn met vrijwilligers dat er geen enkele verplichting lijkt te zijn. In mijn ogen werkt dit averechts. Zonder duidelijke doelen, maar zeker heldere kaders/verwachtingen, doet iedereen maar wat en heb je geen beleid of in ieder geval geen duidelijk beleid. Vandaag viel het weer op dat er in een selectieteam jongens rondlopen die daar niet horen, qua voetbalcapaciteiten dan. Enkel omdat hun ouders iets doen bij de club is reden om ze te selecteren. Dat hoeft geen probleem te zijn als presteren niet het belangrijkste is. Maar als je in je overweging meeneemt dat dit team vorig jaar onderin meedraaide in de eerste klasse en nu hoofdklasse speelt omdat daar een plekje vrij kwam, weet je wel genoeg.

Tijdens het doornemen van mijn mail, liep ik tegen een clip aan van Nick Vujovic. Deze jongen is echt geweldig. Zonder armen en benen geboren krijg je kippenvel bij het horen van zijn levensverhaal, maar meer nog zijn energie, levensvreugde en plezier. Een voorbeeld voor iedereen.

Vanmiddag stond mijn wekelijkse duurtraining op het programma. Ik wilde minimaal 21 km doen en maximaal 25. Omdat ik richting Vlissingen was gelopen en daarna door richting Dishoek liep ik door de duinen. Flinke klimmetjes die er stevig inhakte. Dit was tussen de 12 en de 15 km. Hier had ik toen nog geen last van, maar op de terugweg kreeg ik rond de 20 km flink zware benen. Rustig doorgelopen en uiteindelijk in een gemiddelde iets boven de 6 min aangekomen. iets te weinig gedronken, dus dat kan nog beter, maar wel tevreden.

Kilimanjaro 2006 en 2011 en fietstraining 75 km

Vandaag kreeg ik een uitnodiging om te connecten met Ward. We kennen elkaar nog uit mijn kroegentijd (TweeKeerBellen) en het was leuk om te zien waar hij allemaal mee bezig is. Vooral zijn activiteiten voor het Catharinafonds trokken mijn aandacht. Hij gaat namelijk met een aantal mensen de Kilimanjaro beklimmen. Dit is de hoogste berg van Afrika en deze heb ik zelf in 2006 met een expeditie beklommen. Eerst een link naar de website van Ward, Kilimanjaro & Catharina fonds. Als je interesse hebt, neem zeker contact op.

In 2006 ben ik op uitnodiging van Rutger van Drongelen mee gegaan met de Tissot Kilimanjaro Expeditie. Het plan was om met 10 Managers/Directeuren de top te beklimmen. Er werd veel getraind, ook op teambuilding maar uiteindelijk is hier niet veel van terecht gekomen. Het blijkt toch dat je een groep leiders zonder leiding niet functioneert. Samenvattend ging het mis op gebrekkige communicatie, maar vooral een verkeerde doelstelling. Er was niet duidelijk afgesproken wat het doel was, hoewel dit heel simpel lijkt. Er zit echter een groot verschil tussen een individueel of een gezamenlijk doel. Omdat er dus geen gezamenlijk doel was, wilde iedereen zelf de top halen waardoor het op de allerlaatste (wel de zwaarste overigens) meters verkeerd ging en de groep helemaal uit elkaar viel. Het was zelfs zo erg dat 1 loper solo naar boven is gegaan, iets wat absoluut not done is. Een van de organisatoren (Buck Jüch) heeft hier een management boek over geschreven, Summit (zie hierboven). Voor de goede kijkers, ja dat ben ik op de foto. Mocht je de hele film willen zien, check TISSOT Kilimanjaro Expeditie 2006 op Youtube. Het zijn 5 delen, dus je bent er wel ff zoet mee!

Vanmiddag een rondje Veerse meer gedaan via Goes. In totaal 75 km. Er stond veel wind, maar uiteindelijk heb ik rustig fietsend een mooie 30 km/uur gefietst. Zeer tevreden mag ik wel zeggen. Ik merk dat het steeds iets rustiger aan doen dan ik zou kunnen, veel brengt. Nu volhouden. Morgen weer een stukje lopen.

Vader (50 jaar getrouwd), verwachtingspatroon supporters, I-pad en baantraining

Vanmiddag heeft mijn vader, deze foto op internet gezet. Ik vind hem zo cool. Vooral dat zwartwitte is geweldig. Vroeger dacht ik altijd dat nog vroegerder alles echt zwart-wit was. Alsof ze kleur pas in de jaren 60 hebben uitgevonden. Wat ik nog wel even wil vermelden is dat mijn ouders recent hun 50-jarige bruiloft hebben gevierd. Waanzinnig. Ik zit toch al op bijna een half jaar!!

Gisteren ben ik met David naar Willem II - FC Twente geweest. Nu doen ze het niet echt goed, dus als echte Kruik, doet dat wel pijn, maar gisteren viel het nog wel mee. Wat mij echter opviel is de negatieve houding van veel supporters. Je team staat laag, was bijna failliet en probeert uit alle macht punten te pakken en iedereen begint te fluiten als de spelers een bal verliezen. Begrijpen doe ik het wel, je koopt een kaartje en daarom kan die speler prof zijn, dus je mag wat verwachten, net als je dat mag bij een bioscoop, maar toch. Voetbal (lees sport) is meer dan een kaartje kopen en een verwachtingspatroon ontwikkelen. Je koopt sentiment, gevoel, passie, steun, dierbaarheid ondanks verlies, teleurstelling en verdriet. Misschien wel juist daarom. De spanning van wat gaan "we" doen? Maar om dan je teleurstelling zo te uiten, dat snap ik niet. Als ik dan om 23:15 uur televisie kijken en Feyenoord gewoon voor een volle kuip zie spelen na een 10-0 nederlaag, dan krijg ik toch wel kippevel. Wat een publiek, respect.

Gisteren ben ik ook eindelijk de trotse bezitter van een Ipad. Na alle troubles bij T-mobile liep Miranda tegen een aanbieding aan van Ritel. Zij geven een Ipad kado bij een abonnement van 2 jaar. Laat mijn abonnement niet aflopen. Dus snel naar de winkel en geregeld. Top gedaan Richard! Ik ben zelfs 140 € per maand goedkoper uit. Met dank aan T-mobile die mij ondanks de belofte mijn belgedrag regelmatig te monitoren gewoon een jaar lang ruim 100 € per maand te veel laten betalen. En de dame was nog oprecht verbaasd dat ik op ging zeggen toen ik dat hoorde! Tja.

Vanavond heb ik weer een keer aan de baantraining meegedaan bij Anton. Het was best lekker weer en de oefeningen duurde lekker lang, zeker omdat er een 10-tal fysiotherapie studenten uit Rotterdam waren. Na de oefeningen nog wat tempo rondjes gedaan, in totaal 3 keer 4 * 400  meter in 1min48sec. De eerste sessie ging goed, de tweede minder de derde weer lekker. Nu lekker slapen en morgen weer een keer fietsen, een week geleden al weer. Het lijkt wel een eeuwigheid. Wat gaat de tijd snel, zullen we de klok niet een uur maar tien jaar terugzetten!!

Uitslag onderzoek & ziekenhuispersoneel en (on)bereikbaarheid van bedrijven

Vanochtend ben ik naar het ziekenhuis geweest voor de uitslag van het onderzoek. Gelukkig is er niets aan de hand. Of het echt gelukkig is, weet ik nog niet. Op de echo en röntgen is niets te zien, maar betekend dit ook dat ik geen last meer krijg bij echt zware inspanning? Tot op heden nog niet, dus geen aanleiding voor een scan. Deze keer ben ik het helemaal eens met de orthopeed, trainen dus. Zo meteen ga ik een rondje doen van 15 km en daarna nog een klein stukje met mijn schoonzusje. Die loopt nog niet zo lang, dus een km of 4 zal dat worden denk ik.

Wat me opviel in het ziekenhuis waren 2 dingen. Het eerste is dat mensen, patiënten is dat dan, openlijk praten over wat ze hebben alsof het een prestatie is. Onbegrijpelijk voor mij. Is dit een vorm van aandacht of zit er niets achter? Het tweede wat me opviel was de passiviteit van het personeel. Er zitten 2 dames bij de balie, ieder voor 1 dokter. Bij de ene staat een rij en de andere zit serieus haar nagels te bekijken. Geen enkele intentie is er om te helpen, of maar iets te doen. Ze zullen vast ieder hun taken hebben, maar toch. Dat moet makkelijker kunnen. Waarom is er geen gastvrouw die je ontvangt en vraagt wat je komt doen. Zij heeft een handheld net als in de horeca en tikt aan dhr Van den Nobelen is aangekomen. Gaat u zitten, bakje koffie? De assistente van de dokter krijgt een berichtje en komt u halen wanneer u aan de beurt bent. Lijkt me niet zo moeilijk. De horeca werkt er al jaren mee.

Vanmiddag nog een staaltje van knulligheid meegemaakt. Ik wilde reserveren bij een sauna in Den Bosch, maar er staat geen telefoonnummer op de site. Je kunt enkel per mail reserveren. Ik wil graag een massage dus ik denk, toch even een nummer zoeken. Gevonden, dus bellen. Krijg ik een antwoord apparaat met de boodschap, we nemen geen telefoon op om de rust niet te verstoren. Prima, denk ik. Dat wil je juist bij een sauna.Dus toch een mailtje gestuurd, helaas, tot dit moment niets op vernomen, dus ik heb niet kunnen reserveren, wat ze wel aanbevelen. Waarom weet ik niet, want echt druk zal het wel niet zijn.

Is twijfel een reflectie van Angst? Marco Koers, Mijnzwemcoach.nl en KPN Sucks.

Is twijfel een reflectie van angst? Vaak zit het probleem niet in de beslissing wel of niet nemen, maar in de angst voor de gevolgen. Wanneer je bij voorbaat de gevolgen accepteert van een beslissing wordt deze een stuk makkelijker te nemen. Noem het overzichtelijk.

Een voorbeeld. Stel je wil weg bij je werkgever omdat je het idee hebt dat jou baas je niet respecteert en op waarde schat. Je kunt een andere baan zoeken en het probleem lijkt opgelost. De kans dat je dit nog een keer overkomt is groot, omdat je de confrontatie met je baas, maar vooral met jezelf uit de weg bent gegaan. Wat je ook kunt doen is de confrontatie aangaan. Er zijn dan 2 opties. 1, je krijgt een bevestiging en besluit alsnog weg te gaan (of te blijven en hier samen aan te werken) of 2, het valt allemaal reuze mee en het gras kleurt weer helemaal groen.

Op de terug van enkele interviews, kreeg ik een telefoontje van Marko Koers. Hij had me al eerder een mail gestuurd of ik hem kon helpen met wat contacten. Leuke kerel met een scherp businessmodel. hij helpt bedrijven bij het organiseren van sportieve events, maar ook met de energie huishouding van mensen. Hoe vaak hoor je wel niet dat mensen vermoeid naar huis gaan na een dag werken, te vaak vindt hij. Hij pakt dit leuk op en is hier succesvol mee. Leuk om te zien en het streelt je ego altijd als iemand vol lof spreekt over mijn trainingsinspanning, zeker een meervoudig olympiaganger.  (schouderklopje voor mezelf -:))



Dit weekend heb ik me aangemeld bij MijnZwemcoach.nl van Jacco Verhaeren. Erg leuk en simpel. Een goed voorbeeld van hoe trainen via internet kan werken. De kosten zijn 30 €, maar hiervoor krijg je niet alleen de schema's, ja mag vragen stellen en 2 keer gratis naar een clinic in Eindhoven, het Mekka van zwemmen in Nederland. Alleen dat is al 30 € waard. Vanmiddag het schema gedaan en het viel niet mee. Veel oefeningen gedaan terwijl ik normaal alleen maar zwem. Binnenkort eens zien of mijn tijden scherper worden.

Afgelopen week heb ik eindelijk een nieuwe internet aansluiting gekregen van KPN. Mijn oude, die van Zeelandnet, was een drama, dus op advies een van KPN genomen. Twee toppers kwamen het aansluiten en alles deed het overal, zelfs in de slaapkamer! Voor 3 dagen. Zaterdag hadden we al problemen en vandaag was het gedaan, geen Wifi meer. Tja, bellen met KPN denk je. Zeker nadat deze organisatie afgelopen zaterdag genadeloos was afgemaakt door Felix in Kassa. Ik krijg een aardige man aan de telefoon die mij gaat helpen, aldus zijn woorden. Op zijn vraag wat er mis is, geef ik aan er is geen Wifi. Zijn eerste reactie is, maar meneer in de algemene voorwaarden staat heel duidelijk dat we geen Wifi garanderen. Als u wilt dat er iemand langs komt, kost u dat 200 € voorrij kosten. Mijn %$# viel open van verbazing. Dit kan niet waar zijn. De verkoper heeft samen met de monteurs beloof dat het Wifi zou werken en hij zegt doodleuk dat in de voorwaarden staat dat dit niet zo is. Blijkbaar werkt het zo makkelijk voor een bedrijf als KPN. Iets verkopen waarvan ze zelf zeggen dat het waarschijnlijk niet werkt, want garanderen doen we dat niet.

Louis Theroux, The Pressure Room en gewicht voor en na het sporten

Gisteren kreeg ik een leuk kado van vriend Rico uit London. Hij is al jaren bezig in de muziekwereld om voet aan de grond te krijgen en is hiervoor zelfs verhuisd naar London. In zijn vroegere jaren was hij Nederlands beste poolbiljarter en hier heeft hij naast vele titels ook geleerd om zijn dromen na te jagen. Toen hij een keer met wat vrienden in een van mijn kroegen, TweeKeerBellen (later meer hierover) Nijmegen, een optreden verzorgde wat een daverend succes werd, is hij hier mee verder gegaan. Uiteindelijk vertrekt hij naar Engeland omdat daar meer kansen liggen in de muziek door te breken. Smaken verschillen en ik zal zeker bevooroordeeld zijn, maar luister zelf en oordeel, The Pressure Room. Hij stuurde mij hun nieuwe cd met de opmerking, aan jou heb ik dit te danken. Geweldig.

'S-middags heb ik een rondje gelopen. De bedoeling was minimaal 21 km om meer kilometers in de benen te krijgen. Goed gedronken en gegeten, mede op advies van Anja. Het lopen ging lekker, de eerste kilometers wat minder (ik had net voor de start iets te veel gegeten), maar na 6 km ging het steeds beter. Uiteindelijk 23 km gedaan in een gemiddelde van net iets boven de 6 min. Prima dus, rustig en gestaag tempo. Helemaal niet moe of zware benen gekregen, dus ik weer helemaal happy.Nog een leuke tip. Anja vertelde mij dat je je moet wegen voor het sporter en erna. Het gewicht dat je verloren hebt, dien je binnen 1,5 uur 1,5 keer zoveel gedronken te hebben, voor een goed herstel.

Toen Matthijs en ik 's-avonds aan het pingpongen waren, kwam Huug vertellen dat Louis Theroux op televisie was. Wij zijn erg fan van zijn documantaires (Louis Theroux) en we hebben weer zeer aandachtig zitten kijken. Deze keer ging het over pedofielen en belichte gedeeltelijk de andere kant van het verhaal. De cijfers zijn schrikbarend, maar hiervoor verwijs ik naar de uitzending. Echt een aanrader.

Echo/Röntgen, Controller in Helmond en 65 km easy bike (met video)

Gisteren ben ik naar het ziekenhuis in Vlissingen geweest voor de echo en röntgenfoto. Al snel had de radioloog op de echo niets gezien. Goed nieuws, want dat lijkt te betekenen dat er in ieder geval geen liesbreuk is. De röntgen gaan we dinsdag met de orthopeed bespreken, maar eerlijk gezegd verwacht ik dat daar ook niets uitkomt. Mijn gevoel zegt dat het een verstapping is geweest waardoor het in mijn hoofd is gaan spoken en dat het allemaal wel meevalt. Zeker gezien de trainingen die ik afgelopen week heb gedaan, had ik vaker last moeten krijgen.

Op weg naar het ziekenhuis kreeg ik een leuk telefoontje van een nieuwe klant. Ze hadden over onze werkwijze gehoord en willen graag dat wij gaan zoeken naar een Controller voor 32 uur (Helmond). Top natuurlijk dat klanten zelf bellen, al de 3ekeer afgelopen weken. Laat dat maar lekker zo doorgaan.

Gisterenmiddag nog lekker een stukje gefietst. Hierboven de 2 videotjes die ik gemaakt heb. Je hoort veel ruis maar dat is niet vreemd met de hoeveelheid wind die er stond. De eerste foto is in Vrouwenpolder als ik over de dijk rij, met aan de ene kant het Veerse meer en aan de andere de Noordzee. De tweede is aan de andere kant van het Veerse meer. Hopelijk lukt het, want het is de eerste keer dat ik video's plaats.

Golfen in de regen, EO meeting en Sushi

Gisteren mocht ik weer een potje golfen. Deze keer was Rogier het slachtoffer om mijn losse flodders te aanschouwen. 'S-ochtends was er nog contact met Thomas, maar die haakte af vanwege de regen die we werkelijk waar nog geen druppel hebben gehad. Dat we hem hier vervolgens de hele dag hebben gepest, mag duidelijk zijn. Hoewel er geen naar beneden kwam, lag er wel genoeg op de grond. Mijn schoenen waren drijfnat en dat in combinatie met de wind, zorgde niet voor een stabiel golfspel. Alsof dat onder normale omstandigheden wel zo is trouwens!

Na heerlijk gespeeld te hebben, zijn we wat gaan eten en richting Laren gegaan voor onze maandelijkse EO meeting (niet als in EO van de omroep maar als in Entrepreneurs Organization). Deze middagen zijn altijd zeer waardevol voor mij. Het bied me de kans om open en vrijuit te kunnen praten over alles wat me bezig houdt en daarnaast mag ik andere helpen daar waar zij het lastig hebben. Dit gebeurd enkel door ervaringen met elkaar te delen. Deze moeten wel door jou zelf beleefd/ondergaan zijn, en dus niet over een vriend van je gaan. Lastig, maar wel erg diepgaand, oprecht en puur. Het vreet energie, maar je krijgt er nog meer voor terug.


Na de sessie gaan we altijd een hapje eten en deze keer zijn we naar de Japanner gegaan in Blaricum, The Red Sun. Heerlijk. Echt een aanrader. En mocht je niet van sushi houden, maar wel van bekende Nederlanders. Ga er dan zeker heen, want er lopen meer BNN-ers dan op de PC Hooftstraat in Amsterdam.

Mail, Voetbal training en Core stability oefeningen

Vandaag bezig geweest om al mijn mail weg te werken. Door al die sociale netwerken krijg je ook vele meer mailboxen. LinkedIn, Facebook, Hyves, Hotmail, Blog en de reguliere inbox. Nu wil ik eigenlijk iedereen wel een reactie geven en bij voorkeur geen standaard mail, maar helaas lukt dat niet altijd. Zeker bij kandidaten schiet het er wel eens bij in om een uitgebreide toelichting te schrijven waarom iemand is afgewezen (eerlijk gezegd doe ik dat sneller als iemand in een keer op 3 vacatures reageert).

Aan het einde van de dag weer bezig geweest met de jongens van F5. De laatste tijd me wat meer verdiept in hun denk- en speelwijze en het is mij opgevallen dat jongens (meisje denk ik ook) tot een jaar of 10/11 het liefst zoveel mogelijk alleen spelen. Nu zal dat niet vreemd over komen voor mensen die wel eens naar pupillenvoetbal hebben gekeken, maar wat zo bijzonder is, is het voor de ontwikkeling (sportief gezien) zelfs het beste is om dit solistische spel te stimuleren. Niet samenspelen, maar zoveel mogelijk alleen doen, omdat de goede spelers dan vanzelf gaan inzien dat ze me overspelen meer bereiken (aldus de KNVB). Mijn gevoel zegt toch leer ze juist overspelen en aangezien ik nogal autodidomdactisch ben...

Na het trainen zelf nog een aantal core stability oefeningen gedaan. In totaal een 7 km gelopen en het weer was niet goed, maar wel iets beter dan gisteren. Morgen lekker een dagje golfen met Rogier en daarna de EO meeting. Vrijdag zal ik daar zeker weer iets over vertellen.

Dieet, Decor in Son en 11km run in de regen & wind

Vanochtend heb ik kennis gemaakt met Anja. Zij gaat voor mij een voedingsprogramma schrijven zodat ik tijdens het trainen goed kan eten, maar zeker ook erna. Hierdoor zal mijn herstel sneller en beter worden, waardoor ik weer meer kan trainen. Pittige dame die Anja. Loopt de marathon in 3'30" met haar 51 jaar!

Na een eitje gegeten te hebben bij August in Bakel (in de oude burgemeesterwoning, altijd leuk) ben ik naar Decor in Son gegaan. Hier een leuk gesprek gehad met Mark die een Teamleider Administratie zoekt (profiel). 
Hij heeft alle vertrouwen in ons en in onze werkwijze, dus werk aan de winkel.

Bij thuiskomst eerst wat gegeten en direct daarna een rondje gelopen. In Middelburg viel de wind en regen nog mee, maar eenmaal buiten de stad was er geen houden meer aan. Drijfnat en vernikkelde handen na een uur thuis gekomen, maar zelfs nu nog niet helemaal bijgetrokken. Mijn handen zijn nog ijskoud. Eerst een bak thee en dan slapen. Morgen weer een dag.

Dilemma Gezin-Werk-Prive

Zoals aangegeven gaat deze blog over wat het trainen met mij, mijn gezin en mijn werk doet. Nu is mijn gezin het belangrijkste van deze 3, dus zal het ook niet verwonderen dat dit onder mijn sporten niet te lijden heeft. Natuurlijk wordt het eten wel eens uitgesteld, vervroegd of afgeblazen, maar dat gebeurd voor mij niet vaker dan voor de overige gezinsleden, die overigens allemaal erg sportief zijn. Nu de markt weer wat aantrekt en ik daardoor ook meer procedures krijg, merk ik echter wel dat er wat krapte ontstaat in mijn tijd. Voorheen was de combinatie tijd voor het gezin, werk en sport, prima te combineren, maar nu ontstaat er wat spanning.

Niet vreemd, zullen veel mensen zeggen, waarvan sommige zelfs, had ik je daar al niet eerder voor gewaarschuwd. Maar, er is altijd een maar, zoals ik zelf al aangaf in een van mijn eerdere stukjes, ik ben een autodidomdact. Ik wil alles zelf ontdekken en daarvan leren. Ik weet dat het niet de snelste, en zeker niet de slimste weg, is maar het lukt me eenvoudig niet goed om naast te horen wat iemand zegt, dit ook op te slaan om te zetten en te gebruiken. Het behoort niet tot mijn standaard eigenschappen, laten we maar zeggen.

De laatste weken ontstaat er dus wat spanning in het tijd vrijmaken voor het sporten. Gelukkig heb ik een goed meedenken vrouw, dus we hebben deze maand wat afspraken gemaakt en ik ben benieuwd hoe het mij, lees ons, zal vergaan. En als het nou uiteindelijk niet haalbaar blijkt te zijn? Dan vind ik vast weer een nieuwe uitdaging, want in the end is het doel de Triatlon van Lanzarote een bonus voor drie jaar lang trainen. De belangrijkste reden is fit zijn, me goed voelen en strak genoeg zijn om in zwembroek over het strand te durven lopen (wat vaak voorkomt als je in Middelburg woont).

50 jaar getrouwd en een Mercedes 190 uit 1959 & 85km bike met wind op kop

Gisteren vierden mijn ouders hun 50 jarige bruiloft. Met mijn schoonouders in hun Mercedes 190 uit 1959, zijn we hier naar toe gegaan. 50 jaar! Geweldig. Dat 2 mensen elkaar zo lang lief kunnen hebben, is heel mooi om te zien. Of ik het ga halen weet ik niet, inmiddels 3 maanden getrouwd en al 41, wordt het misschien wat lastig. Maar dat mijn ouders een goed voorbeeld geven, is wel duidelijk.

De Mercedes van mijn schoonouders is een pareltje. Hij rijdt super, haalt makkelijk 110-120 km/uur en zit heerlijk. Van die grote zachte stoelen. Ze hebben hem inmiddels al ruim 20 jaar en sinds enkele jaren is hij helemaal gerestaureerd. Prachtig.

Vanochtend met een kleine groep Enduraleden een rondje gefietst. We rijden normaal in een A, B en C-groep, maar aangezien de C-groep een toertocht had, waren het nu voornamelijk B-rijders. OM het voor mezelf een goed training te maken, heb ik het grootste gedeelte op kop gereden. Er stond een flinke wind, noord-oost, waardoor we pas bij Zierikzee meewind kregen. Op de Oosterscheldekering konden we lekker alles los gooien en doortrappen. Uiteindelijk 85 km gedaan in bijna 3 uur, dus was dat wel ok.

Komende week mijn nieuwe trainingsschema laten opstellen. Binnenkort krijg ik nieuwe trainers, maar hierover later meer, eerst de resultaten afwachten van de foto/echo.

Big city, file leed en 10 km run

Donderdag ben ik met Miranda en Evelien naar Amsterdam geweest. Reden was een coaching gesprek in de middag, maar we wilde er samen een lekker dagje uit van maken. 'S-ochtends kids naar school en wij richting Big City. Lekker geshopt en een hapje gegeten bij Momo. Hoewel ik in Amsterdam vaak het gevoel krijg, dat je blij moet zijn dat het personeel je überhaupt wil helpen, was het deze keer zeer goed. Misschien heeft de crisis hier een hand in gehad, want echt druk was het niet, of hebben we gewoon geluk? In de middag het coaching gesprek gevoerd en weer naar huis. Dat we er uiteindelijk ruim 3 uur over doen bevreemd me niet, maar waar ik niet over uit kan is dat we zoveel mensen hebben gezien die dagelijks in deze files staan! Natuurlijk zijn er ook shoppers/dagjesmensen net als wij, maar het gros is echt forens. Wat bezielt je om iedere dag uren van je kostbare tijd kwijt te zijn aan stapvoets rijden? Het vinden van een oplossing hiervoor ziet hem niet in nog meer asfalt. Dat bereik je alleen door een gedragsverandering van de mensen die de files accepteren.

Gisteren weer een rustige kantoor dag gehad. Na 3 dagen buiten de deur, vind ik het altijd lekker om alle mail te verwerken en me te kunnen focussen op procedures. Ik zoek aardig wat mensen dus gas erop. 'S-middags mijn fiets opgehaald van de fietsenmaker. Het stuur was kapot en een spaak moest vervangen worden. Daarna nog ene korte looptraining gedaan van 10 km op een laag tempo. Er was een beetje regen, wat geen probleem is zolang het maar niet koud is. De het lopen heb ik nog een pedagogische avond gehad bij Zeelandia (de voetbalclub). Goed initiatief van de club. Je merkt dat er veel ouders zijn die hier behoefte aan hebben en hoewel je vrijwilliger bent, is hetgeen je doet niet vrijblijvend.

Confrontatie, Orthopeed en trainingsrun van 10km

Gisteren heb ik na het golfen nog een rondje gelopen. Ik wilde de oefeningen doen dei ik normaal bij Anton doe, maar omdat ik morgen in Amsterdam zit, kan ik niet bij de baantraining zijn. Daarom dus gisteren de oefeningen gedaan en daarna een klein rondje doorgelopen, in totaal10 km. Gemiddeld lag net boven de 6min wat inclusief de oefeningen prima was.

Vandaag ben ik naar de Orthopeed geweest voor mijn lies. Het onderzoek duurde niet lang en volgende week gaan we röntgenfoto's en een echo maken. Ik weet niet wat hij denkt dat het is, maar op het briefje stond hernia? Oeps. Laten we maar hopen dat het een indicatie is of iets medisch waardoor ze weten waar foto's van te maken. Mijn moeder heeft meerder hernia's gehad en eerlijk gezegd wou ik het daarbij laten!

Vanochtend heb ik een kandidaat gesproken die me wel even in dubio liet staan. Het type, tja wat moet ik er mee, maar weer wel zo dat je hem ook wilt helpen. Uiteindelijk is het gelukt om een duidelijk beeld te schetsen waar hij iets mee kan. Of hij dit ook gaat doen weet ik niet, maar ik voelde me wel de aangewezen persoon om kritisch te zijn over zijn manier van presenteren/voorkomen. Zeker omdat, hoe hij dit doet, heel anders is dan wie hij is. Wat hij overigens later in het gesprek zelf beaamde. Soms voel ik me meer psycholoog dan consultant, misschien zijn er daarom wel zo veel A&O Psychologen in ons vak!

Is de jeugd selectief of carriere gericht? En best ball golfen, altijd fun

Vanochtend sprak ik een jonge kerel. Net afgestudeerd aan de KUB en met enkele jaren ervaring bij een groot Accountancy kantoor. Het afgelopen jaar loopt hij tegen een terugkerend probleem aan. De sfeer in het team is niet echt gezellig, maar de prestaties die ze leveren zijn uitmuntend. Hij vraag zich soms hard op af of deze combinatie niet mogelijk is, maar krijgt geen positieve feedback. Eerder verbaasde blikken, bijna verwijtend, waarom moet het gezellig zijn dan? Je kunt het jezelf serieus afvragen, is een succesvol team wel professioneel maar per definitie niet gezellig. En dan gezellig als in vriendschappelijk. Het gevaar van vriendschappen is dat deze (soms) fragieler zijn dan zakelijke, zeker als deze gecombineerd worden. Het grote voordeel is dat je wanneer sfeer een grote rol mag spelen, je mindere goden nodig hebt om een juiste samenstelling te krijgen. Dit zorgt voor ene goede balans en is wel wat goedkoper! Wil je hier meer over weten, lees dan zeker Phil Jackson's More than a Game.

Vanmiddag feitelijk zelf een vervolg gegeven op dit fenomeen. We hebben met 4 man, Terry, Jasper, Ben en ik een rondje van 9 holes gelopen in Tilburg. Beste ball speel je met 2 tegen 2, waarbij wij dachten de sterkste met de slechste en de twee ""middelste" "bij elkaar te zetten. Dit liep iets anders, want Jasper en ik wonnen met 7,5 tegen 1,5 wat wel een iets te groot verschil was. Normaal nivelleert het niveau, maar vandaag was de samenstelling simpelweg verkeerd ingeschat.

Leuk detail (voor de golfers onder ons) is de eerste foto. De bal ligt hier op minder dan 1 meter op een par na slag 2, pracht Birdie natuurlijk, maar wel erg dicht bij een Eagle (dichter ben ik nooit geweest volgens mij). De foto eronder is Terry die over een afstand van zeker 50 meter de bal gaat putten!! Laat ik me maar niet uitlaten over war die bal terecht kwam!!





Ps Op nog geen 2 meter van de pin!!!

De kracht van een referentie en Zwemles

Vorige week heb ik een kandidaat gesproken en zoals altijd doen wij een referentie check. Nu was ik dat vergeten te zeggen tijdens ons gesprek dus belde ik hem vandaag op en vroeg om een naam. Hij deed hier helemaal niet moeilijk over, maar gaf wel aan dat het waarschijnlijk geen goede referentie zou zijn omdat hij daar met nogal (rechtzaak) problemen weg was gegaan. Reden te meer voor mij om deze te raadplegen natuurlijk. Ik kreeg de dame direct aan en legde uit waarvoor ik belde en of dit uitkwam. Geen probleem zei ze. Haar eerste reactie was dat ze uitermate tevreden over hem zijn geweest, maar dat het helaas verkeerd is gegaan op het moment dat hij weg wilde. Dat heeft helaas tot een rechtzaak geleidt, maar ze wekte niet de indruk hem dat persoonlijk aan te rekenen. Soms lijkt een slechte referentie dus toch beter te zijn dan gedacht.

Vanmiddag weer een keer zwemles gehad van Remy Vasseur. Normaal doen we veel techniek, waardoor het niet zo zwaar is, Vandaag was dat helaas anders. Nu voel ik me al niet helemaal lekker, maar het was wel afzien. Laten we hopen dat het effect heeft en dat ik beter en sneller, maar vooral gemakkelijker ga zwemmen. Morgen weer een rustdag, sporttechnisch gezien. Eerst een intake met een fiscalist in Tilburg en daarna met 3 concullega's een potje golfen, zwaar werk heb ik toch!

Brotherhood etentje & Endura tocht

Gisteravond ben ik met 4 vrienden en onze vrouwen/vriendinnen een hapje gaan eten. De reden was wel bijzonder. In 1991 hebben we als studerende mannen een weddenschap afgesloten in welke volgorde we zouden gaan trouwen. Na elke bruiloft zouden we dan gaan eten waarbij de winnaar niets hoeft te betalen. Inmiddels ruim 19 jaar later is de 4e (me) getrouwd. Reden voor een feestje dus. Geweldig is dat toch. Met vrienden elkaar al ruim  20 jaar kennen een avond eten, drinken en kletsen. Oude verhalen worden nog stoerder en prestaties worden opgeblazen tot buitenproportioneel. Gelukkig hebben we allemaal verstandige vrouwen die wijselijk hun mond houden en denken kletsen jullie maar, wij weten wel beter!

Vanochtend met een iets ander gevoel dan normaal opgestaan. Niet alleen veel gegeten, maar ook aardig wat gedronken. Voor mij dan, want drie glazen wijn is reden om bijna dronken te zijn. Maar het mooie weer was reden te meer om de fiets te pakken en aan te haken bij de Endura groep. We waren met vele, waardoor het eerste deel het tempo wat lager is (max 30 km/uur), maar na de koffie mochten de bikkels gas geven en zijn we opgesplitst. Met een kleinere groep (10) zijn wel lekker gaan knallen en reden we regelmatig boven de 45 km/uur (niet geheel met dank aan de meewind!). Bij thuiskomst bleek er een spaak gebroken, die ik deze week moet laten maken. Met mijn kapotte stuur, kan hij dan meteen een grote beurt krijgen. Hopelijk moet er binnenkort ene ander verzet op, een bergverzet voor Lanzarote. Woensdag naar de Orthopeet, ik ben benieuwd.

Ongeslagen als trainer, klanten die zelf bellen en halve marathon-training

Gisteren een heerlijk rondje golf gelopen op de Efteling. Lekker baan en met het goede weer was het een genot. We speelde best ball, Toine en Bas tegen Dave en mij. Dit spel houdt in dat beide spelers (van jou team) de bal slaan en je kiest de beste bal uit waar je mee verder gaat. Het niveau is hoog, een misser maakt niet uit en partijen zijn bijna altijd aan elkaar gewaagd. Alleen gisteren niet. Toine was in vorm en Bas mepte daar wij een steek liet vallen briljante ballen. Helaas voor ons, maar het goede weer, de topsfeer en lekkere eten maakten het een fijne dag.

Op de terugweg kreeg ik een leuk telefoontje van een klant. Hij had gehoord van onze werkwijze, de klant bepaald de waarde (nobelisme), en vroeg of ik hem kon helpen. Graag natuurlijk. Trekt de markt nu aan of gaat de mond-op-mond reclame nu al werken? Ik hoop het 2e, het 1e komt namelijk vanzelf. Het 2e trouwens ook!

Vandaag moesten we met F5 naar Walcheren uit. Al snelde maakte we 1-0, en was de wedstrijd wel gespeeld. Wij waren beter en hielden rustig het overzicht. De eerste helft geen doelpunten meer, maar de 2e helft was er geen houden aan. Bij 4-0 hield het op en zijn we weer een stap dichter bij het kampioenschap. 4 gespeeld 4 gewonnen, niet slecht voor twee amateur trainers die er echt de ballen verstand van hebben.

Na de voetbal naar huis om daarna met mijn dochter naar het voetbal van Matthijs te gaan kijken. Vanwege een nederlaag (5-2) was hij minder enthousiast dan Bastiaan en ik, maar goed, dat begrijpen we wel. Niet dat we hem dan niet pesten trouwens! Daarna weer naar huis om loopschoenen aan te doen voor een rondje langs Middelburg-Arnemuiden-Veere-Middelburg. Heerlijk rondje, zon, water en stiekem toch wel afzien. De wedstrijd van vorige week en trainingen van deze week zaten nog in de benen dus de 21 km van vandaag waren pittig. Nu lekker eten bij de buren van de Gouden Bock met de Brotherhood vrienden vanwege een in 1990 afgesloten weddenschap, maar daar later meer over.

Medische wetenschap, verfrissend en F5 training/Run

Hiërarchie blijft toch wel iets bijzonders. Vandaag gebeld om een afspraak te maken voor een MRI scan. Mijn fysio heeft een mailtje gestuurd naar de Orthopeet zodat ik direct een scan kan laten maken zodat zij dit daarna gezamenlijk kunnen bespreken. Tja, dat is wel heel efficient. De dame van de balie weigert eerst de mail te laten lezen door de arts, want dat is niet de normale manier van doen. Als ik na aandringen dit toch voor elkaar krijg, denk ik, moet ik toch ook van de arts echt eerst zelf langskomen voor een bezoek. Hij gaat dan bekijken of ik een scan krijg. Die natuurlijk pas weer weken later kan plaatsvinden. Nu is dat niet erg, maar als blijkt dat mijn fysio gelijk heeft, en waarom zou dat niet zo zijn, zit ik volgende voor nop bij de arts. Maar ja, hij blijft de arts, dus beslist. Jammer dat er niet voldoende vertrouwen in de fysio is en dat zij samen na de scan aan tafel gaan.

Vanmiddag een leuk gesprek gehad met een HR Manager van een grote organisatie inzake onze werkwijze. Hij werd er net zo blij van als ik. Hij bleef maar herhalen hoe verfrissend hij het wel niet vindt. De markt van Werving & Selectie zit al zo lang op slot, dit is echt revolutionair, gaf hij aan. Hij stak zijn waardering niet onder stoelen of banken. Wel jammer dat de buro's waar hij zaken mee doet goed leveren. Maar ik weet zeker dat hij ons gaat promoten en we doen ook zeker nog eens zaken.

Gisterenavond was het weer F5-time. De wekelijkse training met de F5 pupillen van Zeelandia. Stel je eens het volgende beeld voor, 17:30 uur, twee voetbalvelden en bijna 100 kids van 8-9-10-11 jaar die aan het voetballen zijn. Overal fanatieke achter aan bal aan rennende wesley-juniortjes. Gillend, krijsend, schreeuwend, lachend, alles behalve goed voetballen! En wij maar proberen hier structuur in aan te brengen. Onmogelijk, maar daarom zooo leuk. Na een goed uur, hardlopenschoenen onder gebonden en een rondje van 11 km gedaan. Het ging heel redelijk. Beetje zware benen, maar dat mag geen naam hebben. En 0 pijn. Laat die scan nou komen, ik wil weten of ik vol kan gaan trainen.

Wensen worden eisen, dieet, scan en Champagne

De laatste tijd merk ik steeds vaker dat klanten hun functie profiel aanscherpen. Wordt er geschreven gewenst, bedoelen ze eisen. De reden hiervoor is heel eenvoudig. De overspannen arbeidsmarkt zorgt voor een groot aanbod van kandidaten dus de klant "denkt" keuze genoeg te hebben. In de praktijk valt dit tegen omdat er wel veel aanbod is, maar dit relatief is. Zodra de markt ook maar een beetje aantrekt, hebben we weer een chronisch tekort aan goede mensen en begint het probleem weer van voor af aan. Wat is hier aan te doen? Zorg voor een goed functionerend HR apparaat die weet wat er speelt en waar je als bedrijf naar toe gaat en behoefte aan hebt. Betrek HR/lijnmanager in deze problematiek en maak ze eigenaar van het probleem. Realiseer dat ook HR niet alle kennis in huis heeft om de juiste mensen binnen te halen en besteed de juiste onderdelen uit. Focus op de core business van je organisatie en zorg dat HR daar alle kennis van heeft. Het overige kun je inhuren/uitbesteden. Op korte termijn zal dit misschien niet goedkoper zijn, wel slagvaardiger en rust gevend. Misschien is dat wel meer waard.

Komende week ga ik naar een diëtiste. Al tijden kan ik slecht eten tijdens en na trainingen. Aangezien de komende maanden de intensiteit gaat toenemen, moet dit onder controle zijn, de gevolgen kunnen anders nadelig zijn. Deze dame heeft heel veel ervaring met sporters, dus ik ben benieuwd. De scan voor mijn lies gaat binnenkort plaatsvinden. Nu maar hopen dat het geen slechte heup is zoals mijn broer (Fysiotherapeut in Zwitserland) op afstand inschat!

Vandaag ook ene fles Champagne gewonnen. Een kandidaat (Ids) die ook de Marathon van Zeeland heeft gelopen, houdt altijd een wedstrijd wie het beste zijn eindtijd in kan schatten. Met 28 seconden er vanaf had ik het al beste gedaan. Bubbels!! Misschien moet ik deze maar gaan vergeven aan degene die mijn eindtijd in Lanzerote het beste benaderd?

Rondje Veerse meer, Inferno en hulp met trainen

Vanochtend lekker in alle vroegte een rondje Veerse meer gedaan. In de link hieronder zie je de route met overige info. De Zeeuwse wind was weer lekker, wat je ook mooi kunt zien aan de tussentijden. al met al een goede 65 km gefietst. Hierdoor wel wat later aan het werk, maar de rust dat je de hele dag door kunt werken is prettig. Meerdere procedures vragen mijn aandacht en het valt nog niet mee om de juiste personen te vinden. Vooral een franssprekende administrateur in de regio Venlo is lastig, terwijl Limburg bijna tegen Frankrijk aanligt zou je zeggen.

Gisteren schreef ik dat ik samen met Abel de inventaris van Inferno terug heb gekocht, wat tot heel wat reacties heeft geleid. Erg leuk natuurlijk, zeker als oud-medewerkers schrijven dat de tijd die we daar samen hebben gehad de leukste is geweest. Helaas moet ik ze wel teleurstellen want er gaat voorlopig echt geen nieuwe Inferno komen. als deze er al komt!

Gisteren had ik ook een leuk gesprek met Ruud over trainen en wat dit met je geestelijke gestel doet. Tijdens ons gesprek gaf ik aan misschien wel van trainer te willen ruilen omdat mijn huidige trainer erg ver weg woont (regio Eindhoven). Hierdoor heb je voornamelijk contact per mail en soms per telefoon, maar zeker nu het minder gaat, wil ik iemand zien. Zodat hij/zij ook aan mij ziet hoe het gaat, hoe ik me voel en waar ik eventueel mee kan trainen. Ruud heeft wat belletjes gedaan en ik ga eens praten met een local, erg leuk. Vandaag overigens helemaal geen last gehad van mijn lies. Nu heb ik niet hard of lang gefietst, maar het was wel vreemd. Misschien heb ik me gewoon verstapt, zingt de hele dag door mijn hoofd, en is er verder niets aan de hand. Misschien toch de marathon van Amsterdam doen, volgende week? Voordat iedereen weer reageert, ik ga eerst een scan laten maken, dus no worries.


Naamloos by natuurlijkwim at Garmin Connect - Details

Teleurstelling deel 2, verdriet en energie

Vanochtend vroeg een zwemtraining gedaan. Lekker vroeg opgestaan en naar het zwembad. De planning was 1500 meter op 60% maar dat was als soort uitlooptraining van zaterdag. Daarom heb ik er een 2.500 meter van gemaakt in 70%. Toch een beetje strafexercitie.

Toen de kinderen naar school waren, richting Nijmegen gegaan om samen met Abel de inventaris van Inferno te bekijken. Inferno is mijn oude discotheek die ik vanuit een faillissement terug heb gekocht, met Abel, maar we gaan er nu niets mee doen. Het hele plein wat ervoor ligt (Plein 44, Nijmegen), is ene puinhoop en om nu een nieuwe zaak neer te zetten is niet echt verstandig. Enkele lampen zijn wel bruikbaar, maar de rest zijn stoelen/tafels/krukken en banken, we gaan ze eens op Marktplaats zetten, zien wat het oplevert.

Tijdens de  lange tocht van Middelburg naar Nijmegen nog eens goed na kunnen denken over afgelopen zaterdag. Ook even gesproken met Ruud die veel ervaring heeft met triatlon en mental coaching. Een leuk gesprek waar ik veel energie uit gehaald heb. Leuke kerel die hopelijk nog wat tips kan geven over triatlon in Zeeland. Super. De teleurstelling van zaterdag en zondag is wel ver voorbij. Zeker ook omdat de fysieke klacht nagenoeg weg is, hoe vreemd ook. Anton (mijn fysio) gaat achter de MRI scan aan en in de tussentijd train ik rustig door. Er is nog een plannetje om de marathon van Amsterdam te doen, 17oktober maar dat is alleen als de resultaten van de scan er zijn en dit geen risico met zich meebrengt. Anders wordt het inderdaad voorjaar 2011 Rotterdam, ook leuk. En zoals ik met mijn vader besprak op de terugreis vanavond, het gaat om het sporten en fit zijn en het gelukkige gevoel dat dit je geeft, niet alleen om de prestatie.

Zijn slechte nieuws bracht mijn hele stemming op een ander niveau omdat hij vertelde dat vannacht mijn oom is overleden. Een vreemde situatie aangezien hij inmiddels op hoge leeftijd was, ernstig ziek en het dus beter was om het aardse te verlaten, kun je niet zeggen dat het beter is, dat het over is. Het blijft je oom, broer, vader. Wat zou ik in zo'n situatie willen, vraag je je dan af?

Vanmiddag heb ik met Toine (compagnon Strictly People) en Reginald (Focus Matters) verder gewerkt aan onze nieuwe strategie/werkwijze. Deze krijgt steeds meer vorm/body en hier word ik erg blij van. De energie stroomde door de kamer. Iedereen was scherp, alert en de suggesties/ideeën bleven maar komen. Komende week wordt alles uitgewerkt en hopelijk komt Nick er dan bij om er een mooi ontwerp van te maken.

Waar houdt teleurstelling op en begint boosheid

Gisteren  was dan eindelijk de kustmarathon. Bij de start was het prachtig weer, voor de tijd van het jaar. Wolken geen regen, beetje wind en 16 graden. Heerlijk om in te lopen. Om te voorkomen dat ik te snel ging starten ben ik bewust helemaal achteraan gestart. Niet heel slim omdat je dan misschien te langzaam start, maar na enkele kilometers trok het veld wat open en was er ruimte. Na Burghaamstede uitgelopen te zij over het strand en naar de Oosterscheldekering. Er stond niet veel wind dus dat liep prima. De 1e 10 km rustig aan gedaan in 1''02". De kilometertijden gingen soepel naar beneden en ik liep van groepje naar groepje. Miranda en mijn schoonvader stonden meerdere keren langs de kant voor drinken/gels wat zeer comfortabel was. 

Net nadat je bij Vrouwenpolder het strand bereik je de halve marathon. Ik kam hier door in 2'03" "dus de 11km in 1'01" "gelopen en geen spoor van vermoeidheid. Mijn doelstelling gemiddeld 6 min/km ging goed. Het stuk over het strand ging weer heel soepel. De tijden gingen naar iets boven de 6 min maar dat was ingecalculeerd. De Strandtent de Piraat kwam veel sneller in beeld dan ik dacht, dus alles ging uitstekend. Bij de Piraat door het mulle zan en over de platen naar boven dribbelen. Opeens voelde ik een stuk in mijn lies en ik schrok. Niet nu, dacht ik. Niet nu. Miranda en familie stonde onderaan met drinken maar ik liet dit lopen,was te veel bezig met de lies. Omdat er 2 mensen voor mij langzaam gingen, sneed ik bij een haakse bocht rechtsaf een stukje af, maar moest vanwege een plas een snelle stap opzij zetten. Weer een pijnscheut in mijn lies.

Vanaf  dat moment kreeg ik die lies niet meer uit mij hoofd. Is het dan stuk, gaat het stuk, is dit de pijn die je moet voelen bij deze afstand? Dat laatste kon ik niet geloven omdat ik nog niet op de 30 km zat en dat al vaak genoeg getraind had, pijnloos. Het tempo zakte iets, maar was nog prima. Na Domburg, goed 30 km, loop je via ene trap omhoog naar een uitzichtpunt. Hier deed elke stap pijn. Mijn linkerlies, hamstring, knie en voet kreeg bij iedere stap een pijnscheut. Toen wist ik dat het tempo omlaag moest om het überhaupt te halen. Na 2 km 7min te hebben gelopen, werd het gevoel niet beter en kon ik niet loslaten dat het een training is voor Lanzarote en dat ik mezelf niet onnodig zwaar moet blesseren. Het dilemma wel of niet uitlopen werd steeds groter en de teleurstelling om weer een wedstrijd vroegtijdig te moeten beëindigen, maakte me boos.

Wat ben ik toch een sukkel dat ik niet doorgedramd heb bij Anton dat ik een scan wilde voorafgaand aan de marathon. Dan had je nu geweten of je wel of niet door kunt gaan. Zonder het goed te beseffen stond ik bijna stil en besloot ik om uit te stappen. Een illusie armer ben ik bij Miranda in de auto gestapt en naar huis gereden. Vannacht prima geslapen, hoewel de tintelingen in mijn been me vaak wakker hebben gemaakt, maar door te gaan verliggen was dit weer weg en kon ik verder slapen. Morgen Anton bellen en aktie nemen. Ik moet nu weten wat er is en of ik verder kan gaan trainen want dit schiet niet op. Ik haat het als ik iets niet afmaak, blessure of niet. Ik voel me echt een lutser, het pestwoord dat Matthijs en ik graag naar elkaar gebruiken. Een lutser is een combinatie tussen een loser en een prutser!

Vragen naar mening,maar hier niets mee doen, Marathon en wordt Strictly People een Challenger?

Vandaag kreeg ik een mailtje van Burggolf. Vorige week ben ik daar lid geworden van de loyaltyclub. De enige reden hiervan is overigens dat ik korting kreeg bij het golfen en de lidmaatschap dit jaar gratis is. Mijn gezonde achterdocht vroeg meteen hoe ik dan op moest zeggen, om te voorkomen dat ik jarenlang betaald zou zijn. Dat kan schriftelijk of per mail. U krijgt een bevestiging, als u hierop reageert met een briefje voor einde lidmaatschap wordt dat geregeld. Waarschijnlijk in de hoop dat je dat niet doet natuurlijk. Vanochtend kreeg ik dus een mailtje met daarin de bevestiging van mijn opzegging, maar die dame vraagt waarom ik opzeg. Netjes zoals ik ben, reageer ik met hoe, wat en waarom. Je denkt dat hier doen ze iets mee, helaas, ik kreeg een korte reactie, met daarin wederom een aanbieding en dank voor mijn reactie. Tja, als je kansen op klantencontact en informatie zo makkelijk voorbij laat gaan, vraag mij dan niets!

Morgen is de grote dag. Mijn eerste officiele Marathon. Voor vandaag is hetzelfde weer afgegeven als morgen, dus als het morgen ook wordt, zou dat super zijn. Beetje zon, veel wolken, beetje wind, geen regen, temperatuur ongeveer 14 graden, top. Vanavond vroeg naar bed, goed eten morgen en dan naar Burghaamstede. Ik kijk er erg naar uit en ben benieuwd wat de eindtijd gaat worden en nog belangrijker of ik mezelf onder controle kan houden om in tempo te blijven lopen. Mijn doelstelling is om 6 min/km te lopen, waardoor de eindtijd 4 uur:12 gaat worden. De eerste 20 km gaan over verharde weg, dus daar mag ik naar 5''30"/km gaan, maar niet sneller. Als het super gaat kom ik dicht bij de 4 uur, anders niet. Dat is, nu, geen probleem, aangezien het een training is en ik na volgende week rustig aan te mogen doen, dan 5 maanden vol in training ga. Maar goed, enigszins gevoelig voor mensen, energie en publiek o me heen, wordt dat nog een hele opgave!

Voor een klant in de regio Den Haag zoek ik een Financieel Directeur en daar sprak ik gisteren iemand voor. Nu is hij niet alleen Financial maar is hij ook partner van een kapitaal-zoek-bedrijf. We raken in gesprek over onze werkwijze en visie en hij geeft aan het inderdaad revolutionair te vinden en dat er wel mogelijkheden zijn om kapitaal te krijgen om de groei die we voor ogen hebben, veel sneller en soepeler te laten verlopen. Hij geeft aan dat Strictly People echt een Challenger kan worden in de Werving & Selectie branche.Of we dit gaan doen, weten we nog niet, maar dat er mogelijk een keuze is, is altijd lekker. Hij biedt aan om zijn contacten te gaan raadplegen, maar goed, zij zijn ook commercieel dus hier zijn wel kosten aan verbonden. Prima was mijn antwoord, wij bepalen de waarde hiervan wel achteraf! Hij had geen seconde bedenktijd nodig, we hebben een deal. Nu eens kijken of zijn partners/kapitaalverschaffers er net zo over denken!