Dilemma Gezin-Werk-Prive

Zoals aangegeven gaat deze blog over wat het trainen met mij, mijn gezin en mijn werk doet. Nu is mijn gezin het belangrijkste van deze 3, dus zal het ook niet verwonderen dat dit onder mijn sporten niet te lijden heeft. Natuurlijk wordt het eten wel eens uitgesteld, vervroegd of afgeblazen, maar dat gebeurd voor mij niet vaker dan voor de overige gezinsleden, die overigens allemaal erg sportief zijn. Nu de markt weer wat aantrekt en ik daardoor ook meer procedures krijg, merk ik echter wel dat er wat krapte ontstaat in mijn tijd. Voorheen was de combinatie tijd voor het gezin, werk en sport, prima te combineren, maar nu ontstaat er wat spanning.

Niet vreemd, zullen veel mensen zeggen, waarvan sommige zelfs, had ik je daar al niet eerder voor gewaarschuwd. Maar, er is altijd een maar, zoals ik zelf al aangaf in een van mijn eerdere stukjes, ik ben een autodidomdact. Ik wil alles zelf ontdekken en daarvan leren. Ik weet dat het niet de snelste, en zeker niet de slimste weg, is maar het lukt me eenvoudig niet goed om naast te horen wat iemand zegt, dit ook op te slaan om te zetten en te gebruiken. Het behoort niet tot mijn standaard eigenschappen, laten we maar zeggen.

De laatste weken ontstaat er dus wat spanning in het tijd vrijmaken voor het sporten. Gelukkig heb ik een goed meedenken vrouw, dus we hebben deze maand wat afspraken gemaakt en ik ben benieuwd hoe het mij, lees ons, zal vergaan. En als het nou uiteindelijk niet haalbaar blijkt te zijn? Dan vind ik vast weer een nieuwe uitdaging, want in the end is het doel de Triatlon van Lanzarote een bonus voor drie jaar lang trainen. De belangrijkste reden is fit zijn, me goed voelen en strak genoeg zijn om in zwembroek over het strand te durven lopen (wat vaak voorkomt als je in Middelburg woont).