Voornemens, familie, werk en sport. 2011 staat te beginnen

Nieuw kantoor! Leuk, mooi, gezellig en goede ambiance. Hier kunnen we de gestelde doelen voor 2011 zeker in gaan bereiken. Geen goede voornemens voor mij, maar wel enkele doelen. Op alle drie de fronten zelfs, familie, werk en sport.

-1- Familie. Komend jaar wil ik graag met ons gezin een goed doel gaan starten. In een stichting, fonds of anders, maar samen een doel stellen en hier geld, kennis of andere zaken voor inzamelen, kopen, krijgen. We moeten alles nog gaan doen, maar het lijkt me een top uitdaging voor die jongens om te leren hoe je dit doet, wat je kunt bereiken en dat iedereen groot of klein het verschil kan maken. Net als dit meisje, The girl who silenced the world for 5 minuts.

-2- Werk. Groei en vooral meer en beter resultaat. We hebben enkele leuke nieuwtjes op de planning staan. Er is een nieuw kantoor, een nieuwe collega, Wendy, misschien wel twee, en zelfs wel drie! Met alle drie zie ik het 100% zitten, dus vol aan de bak.

-3- Sport. Nu enkele jaren bezig met Triatlon en nog 5 maanden en dan is het daar, mijn ultieme uitdaging, Ironman Lanzarote. De komende 13 weken een zwaar trainingsschema, dan de Marathon van Rotterdam en dan naar Lanzarote. Jeetje wat kijk ik hier naar uit.

Vanmiddag eerst naar jarige opa, dan oliebollen en knallen. Iedereen een super uiteinde en een top begin. Geniet ervan.

100.000 klapper, Top Relaties en nieuwe medewerkers

Gisteren was vuurwerkdag. De hele ochtend liepen die jongens al te vragen wanneer gaan we nou, dus om 12:00 uur jas aan en vuurwerk halen. Nou was ik van plan om net als de laatste 10 jaar niets te kopen, maar die 100.000 klapper leek me toch wel leuk. Benieuwd wat de buren er van vinden!

Wel gemerkt dat het vakantie is. Veel mensen hebben deze week vrij genomen waardoor niet veel bedrijven bereikbaar zijn. Mooi wat tijd om mail en oude plannen weg te werken. Deze week besloten om een Top Relatie lijst te maken waarin ik relaties beter ga monitoren wat er gebeurd, wie er weggaat en bijkomt et cetera. Dichter op de klant zitten, zeg maar. Hier is niet genoeg door mij aan gedaan de laatste tijd. Zeker met de komst van een Junior Consultant, ook eerder Assistent door mij genoemd, komt meer tijd vrij voor relatiemanagement.

Na het eten nog een intervalfietstraining gedaan. 7 x 3 minuten en na iedere interval 1,5 rust. Ga je toch veel van zweten. Al met al een uurtje bezig geweest en daarna op tijd naar bed. Vanochtend op tijd in Gorinchem aanwezig zijn voor afrondend gesprek met nieuwe medewerker en met mogelijk een nieuwe Consultant (Senior in dit geval). Ook naar het nieuwe kantoor kijken, erg leuk. Trusten.

Ziek, Sopranos, Kwantum en prijzenkast & gesprekken

De laatste 2 weken waren niet echt lekker. Na het gebeuren met mijn kies wel wat gewerkt, maar echt heel soepel ging het niet. Ook niet mogen trainen vanwege de medicijnen en afgelopen week kreeg ik er ook nog een griep overheen. Nu ben ik niet vaak ziek, dus ik denk dat die ontstoken kies in combinatie met de medicijnen me kwetsbaarder heeft gemaakt. Op zich geen probleem om een keer ziek te zijn, maar nu heb ik er niet alleen een bloedhekel aan om bed te liggen zonder te kunnen slapen terwijl er veel vrienden beneden gezellig aan het eten zijn, maar als je dan ook 1e Kerstdag ziek in bed ligt terwijl je hele familie beneden aan het kletsen is, vergaat de lol mij wel. Inmiddels weer up and running, letterlijk, want gisteren sinds 3 weken weer lekker 2 uur op de fiets gezeten (Tacx). Met 100 omwentelingen per minuut en iets meer dan 60 km viel dat niet tegen. Met de dvd's van de Sopranos erbij, moet dat de komende weken wel gaan lukken. De laatste set van de training is ingegaan en ik ga nu in een serie van 13 weken mezelf klaarstomen voor de Ironman Lanzarote.

Gisteren de hele dag onderweg geweest. Eerst naar de Kwantum in Tilburg voor een kennismaking. Een erg leuk gesprek en vooral geweldig om weer in een retailorganisatie te komen. Net als bij Dixons, Hans Anders, maar ook Action tref je daar een kenmerken sfeer aan die mij erg aanspreekt. Ook het stukje historie als je binnenkomt met een "prijzenkast" waar foto's van Adri van de Poel, Jan Raas en Jelle Nijdam in staan, maken mij altijd wel happy.

'S-middags in Rotterdam bij Café Engels een gesprek gehad. Prachtzaak, eeuwenoud en jong en oud loopt door elkaar heen. Uitstekende sfeer, alleen moet je wel zelf je drinken bestellen want snel een bestelling opnemen doen ze niet. Na Rotterdam richting Breda voor een kennismaking met een dame die mij mogelijk gaat assisteren. Leuk gesprek. Nu heb ik wel enige ervaringen met assistenten. In de meeste gevallen stranden die in goede bedoelingen en hoge verwachtingen waarbij ik achteraf veel energie gestoken heb in een samenwerking die meer bestond uit geven dan krijgen. Misschien is het deze keer anders...

Sneeuw, thuiswerken, opdrachten en geluk

Vanochtend om 06:45 auto sneeuwvrij gemaakt om richting Gorinchem te gaan. We hadden een afspraak met een mogelijke nieuwe consultant in ons mogelijk nieuwe kantoor. Nu is er veel mogelijk, maar als ik 30 minuten later Middelburg net uit ben en er al een file staat van 6 kilometer bij de Vlaketunnel, weet ik dat 09:00 uur halen onmogelijk is. Terug naar huis glibberen en koffie doen met opa en oma die bij ons waren.

Thuiswerken dus. Wel veel werk kunnen verzetten zo. Een dag die je verwacht buiten te zijn die toch een binnendag wordt, levert meestal veel resultaat op. Lage verwachting kan hoog resultaat opleveren. Voor mij zeer herkenbaar bij golf. Als ik denk vandaag bak ik er niets van, haal ik mooie scores en de volgende keer is de verwachting hooggespannen en het resultaat bedroevend.

Leuk aan vandaag was ook het aantal nieuwe procedures. Een relatie uit Nijmegen heeft weer 2 functies neergelegd, een Teamleider Salarisadministratie en een Salarisadministratie. En maandag krijg ik een definitief akkoord voor een Controller bij een zeer leuk en hip bedrijf in Amsterdam en een Business Controller bij een zorginstelling in Brabant. Fun dus.

Jammer is wel dat ik vandaag wederom heb moeten constateren dat mensen snel zeggen dat een afspraak een afspraak is, maar op het moment dat het hun eigen portemonnee raakt, ze zeer vergeetachtig worden. Vandaag ook weer. Helaas, maar goed, dat zegt meer over hun dan over mij. Ik loop vast nog wel een aantal keren tegen die lamp en weet je, ik ga het niet eens aanpassen. Het maakt mij gelukkig en wat heb je meer nodig.

Dag 2 zonder kies, 2011, tevreden klant en lutser

Dag twee met zonder kies. Een stuk beter geslapen en niet echt veel last meer. Het herstel lijkt nu echt wel op gang gekomen te zijn, gelukkig. Vanmiddag belde mijn tandarts nog op voor de afspraak die eigenlijk gepland stond voor morgen. Of ik langs wilde komen om de andere akties, lees, twee vullingen te vervangen. Ik heb vriendelijk, maar resoluut bedankt. 2011 dus.

2011. Onvoorstelbaar. Ik weet nog dat het 2000 werd. Dat betekend dus dat ik nu echt ene ouwe l#% aan het worden ben. Geen punt. Geen goede voornemens voor mij, wel een sportieve uitdaging. Nu ik ruim een week al niet getraind heb, merk ik pas goed hoeveel ik sport. Wat doen al die mensen de hele dag als je niet sport?

Vandaag was zakelijk een lekkere dag. Twee plaatsingen gedaan in Rotterdam. Twee jonge kerels gaan daar maandag starten als Medewerker Frontoffice, en van dezelfde klant nog twee opdrachten gekregen, Medewerker Schade Bedrijven en Medewerker Fleet. Ze zullen vast tevreden zijn.

Ook wel weer een bijzondere kandidaat mee gemaakt. Bijzonder is niet het juiste woord, eerder een lutser (=combinatie tussen een sukkel en een loser). In ons gesprek geeft hij aan ten koste van alles weg te willen bij zijn huidige baas. Dan mag hij op gesprek bij een hele leuke club, in een functie die eigenlijk net boven zijn niveau ligt, maar ze willen hem spreken om te zien of hij die kans krijgt. Stuurt hij enkele uren voor het gesprek een sms (moet kunnen tegenwoordig) dat het niet uitkomt! Mijn reactie dat dit niet erg netjes, maar ook niet zo slim is, wordt niet beantwoord. De dag erna krijg ik een mailtje met de uitleg, hij blijft, want hij krijgt een salarisverhoging. En niet zo maar een, nee, wel 5%. Slimme aktie. Je eigen ruiten ingooien met een sigaar uit eigen doos. Tja, ik mag mijn relatie weer gaan uitleggen waarom hij niet komt.

Kies, kies en nog eens kies

De afgelopen dagen waren geen pretje. Vorige week donderdag vertelde ik nog stoer dat er een stuk vijl in de wortel van mijn kies zat, maar daarna is het allemaal verder mis gegaan. Op vrijdag viel de pijn nog mee en heb ik wat gewerkt en rustig aan gedaan. Zaterdag werd het al meer en begon ik met Paracetamol. Zondag ging het nog slechter en moest ik overstappen naar Ibuprofen, maar maandag was het nog erger. Meteen naar de tandarts gegaan die een Penicilline kuur voorschreef. Ging de dag nog redelijk , de nacht werd een drama. Eerst hielpen de Ibuprofen tabletten nog 6 á 7 uur, maar dinsdag-ochtend was dat geen 2 uur meer. Tijd voor een nieuwe afspraak met de tandarts die me meteen doorstuurde naar het ziekenhuis, de kaakchirurg mocht het op gaan lossen!

Om 16:15 uur kwam ik daar binnen en was ik meteen aan de buurt. Eerst een foto om zeker te weten dat de juiste beslissing genomen kon worden. Deze wees al snel uit, zware ontsteking en eruit. Spuit erin en 5 minuten later stond er een tang op. Enkele keren wrikken en klap, daar ging hij in stukken. De wortels bleven achter dus de boor moest er nog enkele keren in. Geen centje pijn, tot dat hij met een haak de ontsteking eruit hengelde. Au, nog een keer au en dichtnaaien. Terug naar huis een na een uurtje slapen op de bank met mijn dochter voelde ik me al een stuk beter. Nu, na een prima nacht nog wat onwennig met een krater in mijn mond, maar de pijn is wel weg. Althans, vrijwel weg. Net met Bastiaan naar de training geweest en de kou en het schreeuwen zorgen tot wat overlast. Nu na teveel dagen niet schrijven, ff mijn blog, bakje thee erbij en bedje in. Morgen weer een dag, zonder kies.

Tandarts & "vijl in kies", nieuwsbrief en ouderavond

Todays first thing was the Dentist! Mijn laatste ervaring hiermee was minder prettig. Er was een onsteking in mijn kies en uiteindelijk is er een wortelkanaalbehandeling en een kroon voor nodig geweest. Dat is op zich niet zo erg, maar het feit dat dit zonder verdoving is gedaan omdat mijn tandarts (mijn toenmalige tandarts) dacht dat de zenuw al dood was, maakt het nu nog dat ik de rillingen op mijn rug krijg. Gelukkig is mijn huidige tandarts niet alleen zeer grondig, maar ook voor pijnvrij behandelen. Dus vanochtend zat ik daar, met toch nog wel wat vrees in de benen. Maar enkel de prik van de verdoving heb ik echt gevoeld, en dat stelt echt helemaal niets voor. Wel jammer dat het resultaat nog niet bevredigend is. In een wortel is hij niet tot de juiste diepte kunnen komen en hier zit nu wat pasta op om het broos te maken zodat hij er volgende week wel doorheen kan. Hopen we dan maar. Anders moet de kies eruit en krijg ik een implantaat, lekker! Leuke bijzonderheid is dat hij denkt dat er een stuk van een vijl in die wortel zit!! Leuker kan het niet worden, gekker wel.

Bij thuiskomst eerst even rustig aan gedaan, maar er toch wel de hele dag last van gehad. Vandaag onze wekelijkse nieuwsbrief  gemaakt met alle nieuwe functies. Verder druk geweest met diverse procedures en mail wegwerken. Als ik 2 dagen buiten de deur ben geweest, kost dat me altijd een hele dag om weer weg te werken. Gelukkig zitten er altijd leuke positieve mails bij. Deze keer werd ik weer helemaal gelukkig van een relatie die aangaf door al mijn blogs misschien nu echt zelf eens te gaan hardlopen, wauw.

Vanavond zijn we naar de ouderavond van Huug (de oudste) geweest. Heerlijk om te horen dat hij het erg goed doet en ook met veel plezier naar school komt.  Dat hij met veel plezier gaat, zien wij elke ochtend, het is altijd maar afwachten of hij dan natuurlijk ook echt naar school gaat....

NS & ProRail, nieuwe medewerkster en Wikileaks

Vandaag met de trein geweest! Wat een drama. Niet eens de trein, die overigens meerdere keren te laat wa,s maar dat zal vast komen door de vele hele koude blaadjes op het spoor. Ik heb me echt verbaasd over het niveau op het perron. Schaamteloos drinkend, etend, slurpend, sloffend, keihardemuziekluisterend, neusophalens, rokend, blowend staan de veel te veel mensen te wachten op de trein. En dan valt dat nog mee als je ziet wat er gebeurd als de deur opengaat. Duwend, trekkend naar binnen om geen plek te bemachtigen omdat er veel te weinig treinstellen zijn. Gelukkig vertelde een jonge kerel mij dat dit iedere dag zo is. Te genant, je betaald dus iedere dag voor een zitplaats en iedere dag sta je. Goed bezig die NS, laten we het nog maar niet hebben over ProRail.

Vandaag dus in Breda geweest voor 3 presentaties van bedrijven voor onze nieuwe website. De eerste 2 waren nog wel ok, maar de derde heeft het echt niet begrepen. Wij hadden iedereen een mail gestuurd met vragen/opties en hij heeft er wel geteld geen een beantwoord! Conclusie, er is voor ieder bedrijf wel een klant te vinden.

Aan het einde van de dag nog een gesprek met een jongedame, omdat we op zoek zijn naar 2 Personal Assistants, en ja hoor, succes. Ze gaat begin januari starten en we hebben er veel vertrouwen in. Nu nog kantoorruimte regelen! Opties zijn welkom. We hebben een optie, maar aangezien we daar via een zijdeur nar binnen moeten, zie ik dat niet zitten. Gelukkig is de makelaar heel erg hard voor ons bezig om het een en ander te regelen, NOT. Vreemd volk die makelaars, het lijkt wel alsof het geld er nog met bakken tegelijk binnenkomt.

Op weg naar onze bespreking deed zich wel iets vreemd voor. Langs de weg was een fietspad en daar lag iemand op de grond met een ambulance en politie erbij. We keken wel, maar verder deed het ons niet veel. Ik herinnerde me toen dat ik enkele weken geleden eenzelfde situatie meemaakte dichterbij mijn huis en toen heb ik toch echt beter gekeken. Zonder dat er feitelijk enig risico was dat er een bekende van mij zo liggen. Blijkbaar worden zaken emotioneler wanneer ze dichterbij huis komen. Misschien raakt het daarom minder als China Google in de ban doet, maar als Wikileaks onder vuur ligt, komen we in opstand.

Tongelreep, Anja, Gert en voorbereiding

Vanochtend vroeg richting Eindhoven gereden voor mijn debuut in de Tongelreep.

Vanwege de gladheid heeft de rit me bijna 3 uur gekost, maar deze was het zeker waard. Wat een ambiance! Een prachtig stadion en een geweldig zwembad. 50 meter, super breed en heerlijk water. Wat een genot om hier te mogen zwemmen, dat gaan we vaker doen. Misschien een keer met Pieter baantje trekken!

Daarna naar Anja van Geel gereden voor de 2 maandelijkse check up. Gewicht iets toegenomen, vetpercentage naar beneden, meer spieren dus. Prima. Nog een korte discussie gehad over de weerbaarheid en mogelijkheden van het menselijk lichaam besproken ( Richard Bottram, check deze site eens, los wat je van hem als persoon vind, is het een waanzinnige prestatie).

Na een leuk interview met Gert bras voor een boek over Groeimanagement doorgereden richting Breda voor 2 intakes voor de functie Medewerker Frontoffice. Deze keer waren beide heren aanwezig en top. Aktie dus, voorstellen en op gesprek.De kandidaten waren goed voorbereid, strak in het pak en wisten prima wat ze willen. Dat klinkt als of ik verrast ben, wat feitelijk ook zo is. Heel vaak spreek ik kandidaten die wel reageren op een functie, maar dit meer zien als een wedstrijd dan hun toekomst. Ze willen de functie "winnen" zonder echt te weten, of sterker nog, te willen weten wat de functie inhoud, welke toekomst mogelijkheden er voor hun, en het bedrijf, is en wat voor collega's ze krijgen. Je zou toch denken dat ze in ieder geval wel wat vragen hebben? Ja, 1, wat ga ik verdienen.


Even een tip, bereid je goed voor. Bestudeer het profiel, het bedrijf, de achtergrond, maar ook de consultant die je interviewt en zijn bedrijf. Via Google, WieoWie en Linkedin zijn de meeste gegevens wel te achterhalen. Succes.

Om gaan met klachten, Consultant en Schadebehandelaar gezocht en Tongelreep

Vandaag had ik een meningsverschil met de helpdesk van ons softwaresysteem. Hij gaf aan dat ik de laatst klagende klant ben. Mijn reacties was tweeledig, van de ene kant lijkt het alsof ik niet mag klagen omdat ik de enige ben. En twee, deze is serieuzer, het feit dat hij geen klagende klanten heeft, zegt niets over het aantal klanten die klachten hebben. Stel, alle klagende klanten melden zich bij hem, maar er wordt niets mee gedaan. Dan neemt het aantal klachten af, zelfs tot nul, simpel omdat men weet dat er niets aan wordt gedaan. Hiermee wil ik niet aangeven dat dit zo is, maar de aanname waarmee hij dat doet, suggeert dit wel.  Zijn reactie zal morgen wel komen.

Dit is trouwens ook een reden waarom ik zo'n hekel heb aan statistiek. Want statistisch gezien heb je altijd gelijk, of juist niet als je dat wil. Zoals het bekende grapje gaat, een schot hagel voor de haas en een achter de haas, maakt hem gemiddeld dood.

Vandaag heb ik me bezig gehouden met het vinden van Behandelaar Particulier Brand- en Variaschaden, Degene die dit kan herhalen zonder terug te kijken, moet actief zijn in de bank en verzekeringsbranche (hier zoek ik trouwens ook een (Junior) Consultant voor). Lastige functies, allebei, dus aktie.

Na het eten nog een klein stukje gefietst, 30 km. Deze week is weer herstelweek, dus niet veel activiteiten. Morgen ga ik overigens wel naar de Tongelreep. Het zwembad van Pieter en Jacco, ik zal wat foto's maken. Heb er zin in.

1e marathon, bike 88 km en Sint bij Opa en Oma

Mijn eerste marathon is een feit. Gisteren begon ik met zware tegenwind (windkracht 5), sneeuw, hagel en een temperatuur van min 5 aan mijn duurtraining. Voordat ik bij Vlissingen was, nog geen 6 km, dacht ik er over na om terug te gaan. De wind joeg hagel en sneeuw in mijn ogen en de gevoelstemperatuur lag dik onder nul. Op 6 km besloot ik nog een klein stukje door te gaan omdat ik vermoede dat bij Vlissingen de wind minder heftig zou zijn en ik deze in de rug ging krijgen. Dat was ook het geval waardoor ik via Dishoek en Koudekerke een mooie 21 km kon lopen.

De wind bleef in mijn rug en van opzij zodat ik erg fris Middelburg weer binnenkwam. Onderweg aangemoedigd door Huug die terug kwam van de Ta Kwondo (in de auto). Eenmaal in Middelburg besloot ik 2 km voor thuiskomst een rondje extra te maken richting Sint Laurens. Wetende dat ik binnendoor terug kon, zou dit minimaal iets van 5 km extra worden. In Sint Laurens kreeg ik een steeds beter gevoel en besloot ik mijn traditionele rondje van 11 km eraan vast te plakken. Na enkele kilometers kreeg ik een fikse tegenwind op de Veerse weg maar eenmaal in Middelburg op 400 meter van ons huis, ging de knop definitief om en besloot ik de laatst 11 km ook door te trekken. Weer richting Vlissingen en terug. De km's tot de 36,5 waren zwaar omdat tegenwind met hagel het zicht zeer beperkt maakte maar ik wist dat de laatste 5,5 km rugwind waren.

Dat die dan toch zwaarder zijn dan gewenst, mag duidelijk zijn, maar zo dicht bij mijn 1e marathon wilde ik niet meer opgeven. Daarbij kwam dat ik totaal niet moe was, maar mijn benen best wel wilde stoppen. Uiteindelijk kwam ik zeer tevreden en ook trots binnen op 4 uur 53 min. Geen goede tijd, maar dat was helemaal niet de intentie. Doel is om zoveel mogelijk km's te maken zonder vermoeid te worden, in mei gaat er nog wel iets aan vooraf. Dat dit een goede keuze was, het lage tempo, bleek vandaag. Vanochtend weer 3 uur op de Tacx gezeten en een lekker 88 km afgelegd. Geen heuvels deze keer, want ik wilde mij benen wel een beetje sparen. Ik voel me met de week sterker worden en het is erg lekker om nu een keer de hele afstand gelopen te hebben. Mijn idee is om de komende weken nog eens wat verder te lopen, want feitelijk is het iets wat in je hoofd zit, die 42,195 meters. Het hadden er ook 45 kunnen zijn en dan ligt daar de focus. Nog eens wat grenzen verleggen de komende tijd.

Gisteren na thuiskomst meteen gedoucht en richting opa en oma gereden. Gelukkig maar, want denk je. Staan daar aan het einde van de dag zomaar in een keer kado's voor de deur. Wat een toeval dat de hele familie bij elkaar was!!

8 kandidaten=teleurstellend, Rotterdam en zwemmen is geen match en Eten Op Kosten Van de Baas

Vandaag de hele dag buiten de deur geweest om kandidaten te ontmoeten en wat een teleurstelling. Er stonden 8 gesprekken gepland en om 09:00 uur had ik de eerste afmelding al binnen. Een zieke. Geen punt dat kan. Netjes afgebeld dus geen probleem. De eerste kandidaat was geen succes, maar ook dat kan dus wederom geen probleem. Om 09:30 stond de 2e op het programma maar die heb ik niet gezien, gehoord of wat dan ook. Wel een bevestiging sturen per mail op woensdag, maar vrijdag geen enkele reactie. Nog gebeld, geen reactie, voicemail ingesproken, geen reactie en sms gestuurd, geen reactie. Om 10:00 uur dan maar naar kandidaat nummer 3. Tien uur, geen kandidaat. Kwart over, nog maar eens gebeld, geen kandidaat. Ook nog een sms, geen enkele reactie, inmiddels is het acht uur, en van beide heren geen enkele reactie gekregen. De 4e was ziek dus op naar de 5e. Die kwam een kwartier te laat dus door de strakke planning, nog 15 minuten over. Gelukkig was dit al gezien binnen 5 minuten omdat haar wensen niet aansloten met het haar ervaring, opleiding en mogelijkheden. Misschien slim om dat in een telefonisch interview aan te geven i.p..v denken dat er toch wel kansen liggen! Gelukkig was nummer 6 een topper waar ik alle vertrouwen in heb, komt de dag dan toch nog goed?

De laatste 2 kandidaten zijn twijfel gevallen, maar dat wist ik al en daarom wilde ik ze ook zien. Om 16:00 uur ligt teleurgesteld naar huis, ook omdat er nergens in de buurt van Rotterdam een zwembad is waar je op vrijdagmiddag gewoon baantjes kunt trekken! Gelukkig had ik gisteren een training van 3 uur op de Tacx gedaan, bijna de helft van de Lanzarote route. Viel niet mee, maar wel lekker. Morgen staat een lange duurtraining rennen op het programma, maar als het zo koud is, wordt dat een iets kortere.

Nog wel een bijzondere url die ik wil delen. Ik kreeg deze week een mailing met daarin deze url,
EtenOpKostenVanDeBaas 

Leuk idee zou je zeggen. Maar toen ik nog eens goed keek, snapte ik waarom ik er zo'n raar gevoel bij krijg. Je krijgt dan wel eten van de baas, maar je moet dit wel opeten tijdens je eigen pauze!

Assistent Finance Manager, Nieuwsbrief en run 10km in -8

Vanochtend bezig geweest met het uitzetten van de procedure van Hans Anders, Assistent Finance Manager. Al meteen veel reacties gekregen, Twitter werkt toch wel goed. Daarna de wekelijkse Nieuwsbrief opgemaakt, heerlijk om al die nieuwe vacatures te zien. Nu gaat het aantal bezoekers omhoog, maar na nu blijkt hebben we niet eens alle vacatures uitstaan. Laat maar komen die reacties.

Sinds lange tijd zelf weer een vacature ingetrokken. Meer dan 1 maand geleden heb ik 2 kandidaten voorgesteld, maar op geen enkele manier lukt het om contact te krijgen met de CFO. Niet netjes naar mijn kandidaten die mij ook gaan bellen, maar ook niet naar mij, dat ik achter hem aam moet lopen. Niet meer dus, klaar ermee. Genoeg relaties die wel reageren en het waarderen dat je je inzet.

Vanavond wilde ik eigenlijk minimaal 16 km lopen en misschien wel 21, maar het was echt te koud. Eerst Huug naar de Ta Kwondo gebracht en toen zelf een uurtje gelopen. Iets hoger tempo dan de laatste weken en met een snijdende tegenwind de laatste 5 km binnen het half uur, was ik met 10km in 59 minuten erg tevreden. Nu warme kleren aan, stukje PSV kijken (tussenstand 1-1) en slapen. Morgen is het plan om 3 uur van de route van Lanzarote te doen.