Is Belonen 2.0 Het Nieuwe Werken?

De afgelopen weken hebben we veel publiciteit gekregen voor de werkwijze Nobelisme, links en rechts omschreven als belonen 2.0 en in enkele discussies werd er zelfs een vergelijking getrokken naar Het Nieuwe Werken (HNW). Nu is er voor iedere vergelijking iets te zeggen, laat er maar een statisticus op los en je krijgt altijd ergens gelijk, althans in theorie, maar deze redenering raakt niet de kern van Nobelisme. Nobelisme is geen model, geen instrument of truc, het is een manier van denken, van handelen. Vrijheid, integriteit en openheid, dat zijn cruciale zaken.

Is het niet vreemd dat wij diensten kopen waarvan we niet weten of deze voor ons werken? Waarbij we geen enkele garantie krijgen op succes? Waarom gaan er maanden overheen voordat een nieuwe machine van enkele honderdduizenden euro’s wordt besteld, terwijl de werving van nieuwe medewerkers, die over een vergelijkbare periode als waarin de machine wordt afgeschreven een veelvoud van dat bedrag kosten, uitbesteden, en zonder enige zekerheid betalen we de leverancier voordat er maar iets gedaan is? Waarom wordt er zoveel geld besteed aan het binnenhalen van bezoekers op een website, terwijl je niet eens weet of ze überhaupt iets kopen. Alsof je 10 cent krijgt voor iedere keer dat je een winkel in loopt!

Waar komt deze houding, die je best gemakzuchtig kunt noemen, vandaan? Sterker waar gaat deze naar toe? Wordt deze bepaald door grote bedrijven die met veel marketinggeld campagnes draaien waardoor je vanzelf gaat denken dat adwords een noodzakelijk iets is. Als de bepalende minderheid gaat handelen alsof iets vanzelfsprekend is, volgt de grote groep vanzelf. De early adopters hebben veel geld verdiend met de adwords campagnes, je kunt je afvragen of er nu nog steeds zoveel winnaars zijn.

Soms poker ik met vrienden. Niets spannends, vooral lol voor een paar tientjes, maar wat mij opvalt in de pokerscene is dat er geen verliezers zijn. Je hebt de big guns die er van kunnen leven, maar ook de little fish, doen alsof ze altijd winst maken of hooguit quitte spelen. Vreemd, want wie verliest er dan? Diensten kopen zonder te weten of dit succesvol gaat zijn, is niet meer van deze tijd. Op nagenoeg alle producten krijg je garantie. Slechte auto’s worden niet meer gemaakt en 5 jaar all in garantie is normaal, maar bij diensten is het als pokeren, gokken en hopen dat het werkt. Nobelisme wil hier mee afrekenen en daarmee is het niet Het Nieuwe Werken, maar Het Nieuwe Handelen.

Klantvriendelijkheid, must of farce?

Vandaag zijn we bezig geweest om een KPN abonnement om te zetten. We hebben nu internet & bellen zakelijk en willen naar een duurder internet, bellen & televisie optie. Appeltje eitje zou je zeggen. Not! De hele dag aan het bellen tussen de afdeling zakelijk en particulier, omdat deze niet in elkaars systemen kunnen kijken/werken! Gelukkig kregen we wel de bevestiging dat het particuliere abonnement is afgesloten. Dit terwijl we dit aangewenst is omdat eerst het zakelijk deel opgezegd moet worden.

Gelukkig zijn de meeste hotels in Nederland wel een stuk vriendelijker voor haar klanten. Not again! Als recruiter zit ik vaak in hotels die bij de snelweg liggen, simpelweg omdat we vanuit 1 centrale vestiging werken en ik kandidaten letterlijk en figuurlijk zoveel mogelijk tegemoet wil komen.  Je probeert dit slim te plannen, dus heb je meerdere gesprekken en hoewel internet op je mobiele telefoon niet veel kost, werkt een laptop of android een stuk sneller met wifi. Je zou denken dat  hotelmedewerkers dit ook weten en dus gratis internet aanbieden? Klantvriendelijkheid wordt hotello’s met de paplepel ingegoten toch? Not again 3. Althans niet bij de dure hotels. Het lijkt wel hoe goedkoper het hotel, hoe langer je gratis wifi krijgt. En wat kost het nou? Maak de koffie 10 cent duurder en iedereen heeft gratis internet.

Is hier een parallel te trekken met recruitment? Hoe meer fee je betaalt hoe minder service je krijgt? Dan komen de cv-schuivers, waar de laatste tijd zoveel over te doen is in allerlei sociale media, er goed vanaf. Maar gaat het uiteindelijk niet om het oplossen van een probleem? En hoort klantvriendelijkheid niet in het rijtje van “deze kandidaat wordt het niet omdat er geen klik is”? Is het missen van de “klik’’ een excuus voor onvermogen, of is het juist collegavriendelijkheid?

Live op BNR radio!

Vorige week heb ik een interview gegeven aan Bas van de Haterd, blogger bij ondermeer RecTec en Marketingsfacts. Dat het soms snel kan gaan, weet je wel, maar overkomt je toch als het gebeurd. Strictly People werkt nu ruim 1,5 jaar met Nobelisme en we krijgen hier hele positieve reacties op, maar dat na mijn interview, zo “los” zou gaan, is dan toch verrassend. Prettig, dat zeker. Het interview met Bas werd afgelopen maandag gepubliceerd op Rectec en Marketingsfacts en trok al snel duizenden lezers. De blog was gepost om 08:00 uur en om 11:00 uur ging mijn telefoon. Met Quintin van BNR Aan de Slag, heb je zin om woensdag naar de studio te komen voor een interview met Paul vanLiempt! Cool. Natuurlijk heb ik dat. Dinsdag werd ik nog een keer gebeld voor nadere informatie en ter voorbereiding op het interview en gisteren was het zo ver.

Aangekomen bij BNR, ik was natuurlijk ruim op tijd (!), moest ik wachten in de foyer. Nu vind ik het altijd leuk om daar te zitten omdat je dan een goed beeld krijgt van hoe men met elkaar omgaat. Groet iedereen de receptioniste? Hoe zijn de mensen gekleed? Hoe neemt men de telefoon op? Maar deze keer was het extra bijzonder, omdat in de foyer de studio van BNR staat. Je kunt door een raam naar binnen kijken waar de uitzending live aan de gang is. Tegenover mij zat Maurits Hendriks, Chef de Mission van de Olympische ploeg. Nadat ruim een half uur met Paul in gesprek geweest te zijn, ging Maurits en toen was het mijn beurt. Meer dan nerveus liep ik naar binnen, maar eenmaal binnengekomen vielen de zenuwen snel van me af. Eerst wat rondkijken, er was nog een commercieel, zodat ik tijdens het gesprek niet afgeleid zou worden. De eerste vraag was meteen anders dan ik had verwacht, waardoor ik  met een lange eugh begon, maar daarna liep het zeer redelijk. Paul was erg relaxt en vind Nobelisme echt cool. Hij liet dat meerdere malen blijken tijdens de breaks en hoewel dat prettig is, liet ik me hierdoor verleiden tot het geven van antwoorden op zijn vragen i.p.v. mijn eigen verhaal te doen. Niet erg, maar wel een gemiste kans. Zoals altijd is er ruimte voor verbetering. Na 15 minuten stond ik weer buiten met een leuke ervaring rijker. Mijn telefoon heeft de eerste uren constant staan piepen van binnenkomende sms’jes/tweets, wat een aandacht! Heerlijk moet ik zeggen.

Dit smaakt naar meer. Niet alleen is het leuk om te doen, de druk van de hoeveelheid luisteraars is merkbaar, maar vooral om voor een groot publiek uit te mogen dragen waar Strictly People en Nobelisme voor staan, geeft een heel goed gevoel. De eerste stap is gezet, what’s next?

Verwijzing naar artikel op Marketingfacts

Vorige week heb ik een interview gegeven aan Bas van de Haterd, wat geresulteerd heeft in dit artikel op de site van Marketing Facts.

Uniek beloningsmodel W&S bureau