Brotherhood etentje & Endura tocht

Gisteravond ben ik met 4 vrienden en onze vrouwen/vriendinnen een hapje gaan eten. De reden was wel bijzonder. In 1991 hebben we als studerende mannen een weddenschap afgesloten in welke volgorde we zouden gaan trouwen. Na elke bruiloft zouden we dan gaan eten waarbij de winnaar niets hoeft te betalen. Inmiddels ruim 19 jaar later is de 4e (me) getrouwd. Reden voor een feestje dus. Geweldig is dat toch. Met vrienden elkaar al ruim  20 jaar kennen een avond eten, drinken en kletsen. Oude verhalen worden nog stoerder en prestaties worden opgeblazen tot buitenproportioneel. Gelukkig hebben we allemaal verstandige vrouwen die wijselijk hun mond houden en denken kletsen jullie maar, wij weten wel beter!

Vanochtend met een iets ander gevoel dan normaal opgestaan. Niet alleen veel gegeten, maar ook aardig wat gedronken. Voor mij dan, want drie glazen wijn is reden om bijna dronken te zijn. Maar het mooie weer was reden te meer om de fiets te pakken en aan te haken bij de Endura groep. We waren met vele, waardoor het eerste deel het tempo wat lager is (max 30 km/uur), maar na de koffie mochten de bikkels gas geven en zijn we opgesplitst. Met een kleinere groep (10) zijn wel lekker gaan knallen en reden we regelmatig boven de 45 km/uur (niet geheel met dank aan de meewind!). Bij thuiskomst bleek er een spaak gebroken, die ik deze week moet laten maken. Met mijn kapotte stuur, kan hij dan meteen een grote beurt krijgen. Hopelijk moet er binnenkort ene ander verzet op, een bergverzet voor Lanzarote. Woensdag naar de Orthopeet, ik ben benieuwd.