Vanochtend ben ik gaan kijken bij de voetbal van Matthijs. Geen groot succes, want ze verliezen helaas met 6-1 (wel zijn doelpunt overigens). Wat me opvalt bij de (amateurverenigingen), is dat de organisaties zo blij zijn met vrijwilligers dat er geen enkele verplichting lijkt te zijn. In mijn ogen werkt dit averechts. Zonder duidelijke doelen, maar zeker heldere kaders/verwachtingen, doet iedereen maar wat en heb je geen beleid of in ieder geval geen duidelijk beleid. Vandaag viel het weer op dat er in een selectieteam jongens rondlopen die daar niet horen, qua voetbalcapaciteiten dan. Enkel omdat hun ouders iets doen bij de club is reden om ze te selecteren. Dat hoeft geen probleem te zijn als presteren niet het belangrijkste is. Maar als je in je overweging meeneemt dat dit team vorig jaar onderin meedraaide in de eerste klasse en nu hoofdklasse speelt omdat daar een plekje vrij kwam, weet je wel genoeg.
Tijdens het doornemen van mijn mail, liep ik tegen een clip aan van Nick Vujovic. Deze jongen is echt geweldig. Zonder armen en benen geboren krijg je kippenvel bij het horen van zijn levensverhaal, maar meer nog zijn energie, levensvreugde en plezier. Een voorbeeld voor iedereen.
Vanmiddag stond mijn wekelijkse duurtraining op het programma. Ik wilde minimaal 21 km doen en maximaal 25. Omdat ik richting Vlissingen was gelopen en daarna door richting Dishoek liep ik door de duinen. Flinke klimmetjes die er stevig inhakte. Dit was tussen de 12 en de 15 km. Hier had ik toen nog geen last van, maar op de terugweg kreeg ik rond de 20 km flink zware benen. Rustig doorgelopen en uiteindelijk in een gemiddelde iets boven de 6 min aangekomen. iets te weinig gedronken, dus dat kan nog beter, maar wel tevreden.
29 toepassingen van ChatGPT voor recruitment
11 maanden geleden
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten