Zijn cao's prijsafspraken volgens NMa? RBC failliet, een jongensdroom aan diggelen en de Zandkunstenaar

Willem van Reijendam schreef gisteren in het FD een leuk artikel over prijsafspraken. Zijn stuk ging over de garnalenvissers en hun poging tot verbetering van marktpositie. Leuk om te lezen, maar wat mij vooral trok was het laatste deel, zijn Cao's prijsafspraken volgens de NMa? Wat schrijft de NMa hier zelf over?

Indien een economische machtspositie bestaat kan onder meer sprake zijn van misbruik indien sprake is van het vragen van onredelijke prijzen of het opleggen van onredelijke voorwaarden. Nu zit de discussie in onredelijke prijzen. Wat voor medewerkers redelijk is, kan voor de ondernemer onredelijk zijn. Maar dat er sprake is van een machtspositie is helder. Het recht van staken maakt dit alleen maar krachtiger en een werkgever kan hierdoor gedwongen worden om akkoord te gaan met afspraken die hem de kop kosten. Of het nu goedkoper wordt om collectieve arbeidsovereenkomsten af te schaffen en met  iedere medewerker individueel te beoordelen en een contract mee te sluiten, vraag ik me af? Gisteren ben ik met Matthijs naar zijn testtraining geweest bij RBC. Hij was gescout bij een van de wedstrijden van zijn team D1 Zeelandia Middelburg en aangezien zij een spits nodig hebben, is hij gevraagd om enkele testen te komen doen. Vol spanning zijn we daar gisteren heen gegaan. Prima ontvangst, leuke mensen en een strak geleide training gaven hem een goed gevoel. Volgende week dinsdag de volgende sessie, als de club dan nog bestaat! Na de training bleek dat er veel onrust is over de problemen die er liggen. Veel betaald voetbal organisaties hebben te kampen met enorme schulden en RBC kan wel eens de volgende club zijn die het loodje legt. Zo kan je droom snel een nachtmerrie worden! Enkele weken geleden was ik uitgenodigd voor de viering van het X-jarige bestaan van een bedrijf en zoals zo vaak was ook hier een bijzondere act. Is dat meestal een met alle goede bedoelingen net geen popstar in wording lokaal bandje, deze keer was het een verrassende artiest, namelijk de Zandkunstenaar. Hoewel de naam uitstekend past bij wat hij doet, spreekt de neem niet tot de verbeelding. Zijn daden echter wel. Op zijn site krijg je een beeld van wat hij doet, live is het echter nog strakker. Leuk, persoonlijk (hij maakt bv ook logo's van je bedrijf) en weer eens wat anders.

Ontbreken HR beleid bij profvoetbal, Angry Birds = eenvoud scoort & scheren in de file

Deze week stond in de Telegraaf een artikel over Villarreal die Bryan Ruiz binnen willen halen. Nu geloof ik niet alles wat in de krant staat, maar laten we uit gaan dat dit waar is. Het verhaal staat niet op zich aangezien deze berichten vaker voorkomen en dan blijken te kloppen. Terug naar Bryan en Villarreal. Er zou interesse zijn na de twee wedstrijden die zij recent tegen elkaar gespeeld hebben. Een spits die vele miljoenen moet kosten, wordt geselecteerd op basis van twee wedstrijden. Mijn verbazing is het gemak waarmee dit soort beslissingen worden genomen. Profvoetbal is big business en iemand aannemen kost veel tijd en geld, laat staan iemand die een cruciale positie inneemt binnen een bedrijf. In mijn ogen is een spits van het kaliber Bryan Ruiz iemand op Directie-niveau van een beursgenoteerde onderneming. Ieder dag in het nieuws, altijd moeten presteren, alle waardering is gebaseerd op de laatste behaalde resultaten en morgen kun je op straat staan. Het lijkt wel of clubs geen enkel beleid hierin voeren. Is er zo iets simpels als een functieprofiel? Ja, hoe moet kunnen voetballen en scorend vermogen hebben, maar dat is van het kaliber dat een financieel persoon accuraat moet zijn en een commercieel iemand targetgericht werkt. Functieprofielen zijn zeker niet heilig, vaak vanwege het ontbreken van de kernwaarden van een bedrijf die gecombineerd met de kpi's die bij de functie horen de A-speler beschrijven die gezocht wordt, maar het hebben van zo'n profiel geeft wel aan dat je er in ieder geval mee bezig bent. De kans op succes neemt zeker toe, maar belangrijker nog, de kandidaat die je aanneemt heeft een beter beeld van de organisatie waar hij komt. En dat is zeker zo belangrijk als 2 keer 45 minuten achter een bal aan te hebben gerend in jouw stadion.

Gisteren zijn er weer resultaten bekend gemaakt vanuit de app-store. Angry Birds blijkt inmiddels 140.000.000 keer gedownload te zijn. 140.000.000 keer! Niet geheel objectief moet ik bekennen dat het inderdaad een leuk spelletje is, maar 140.000.000 keer is waanzinnig veel. Deze week verscheen in Emerce een artikel dat Gartner onderzocht heeft dat er in 2015 185.000.000.000 app's gedownload zullen zijn. Wat een kansen liggen hier. Angry Birds heeft de wind mee, maar binnen enkele jaren zal dit cijfer ruimschoots verbroken gaan worden. Waar ligt het succes van Angry Birds? Eenvoud. Binnen enkele seconden snap je de bedoeling en dit kun je over en over blijven herhalen. Saai, nee. Slim, ja, heel slim.

Als laatste wil ik nog even een verbazing delen. Dinsdag reed ik richting Gorinchem en kwam ik in een file. Nu verbaas ik me al lang dat er veel mensen zijn die iedere ochtend braaf aansluiten in dezelfde file, maar deze keer heb ik eens goed op zitten letten in wat mensen allemaal doen tijdens het oponthoud. De een is aan het bellen, een ander leest wat, vaak zijn Iphone/telefoon en enkele dames maken zich op. Als man heb ik hier wel een mening over, maar laat ik me concentreren op wat mij als man verbaasd. Er kwamen 3 auto's voorbij waar iemand zich aan het scheren was. Zelf beleef ik scheren als een ochtendritueel na het koffie drinken op bed met mijn vrouw en voor het ontbijt met de kinderen. Komt dit nu vanwege het te laat naar bed gaan waardoor ze 's-ochtends niet op tijd op kunnen, lees willen, staan, of is dit een verandering in prioriteiten stellen, beter in mentaliteit? Wat ik me dan afvraag, is of ze ook hun behoefte zouden willen doen in de auto als dit kon, lekker op het gemak met een krantje erbij!

Downside van succes voor Zuckerberg, Imagoschade voor financials & gastcollege

Mark Zuckerberg staat de laatste jaren synoniem voor succes. Hij is door Time Magazine zelfs uitgeroepen tot Person of 2010. Toch kleven aan dit snelle succes, hier kun je wel van spreken als iemand op zijn 26e meer dan 13 miljard Dollar aan vermogen heeft. Ter vergelijking in Nederland staat de Familie Brenninkmeijer (C&A) met 21 miljard op de 1e plaats in Nederland (volgens de Quote). Dan hebben we het dus over een familie en neem daarbij in ogenschouw dat de nummer twee slechts een vermogen heeft van 4,3 miljard. Nog steeds bedragen waar ik graag mijn bed voor uit kom, maar de verschillen zijn enorm. Dat succes een negatieve kant heeft, heeft iedereen wel eens mogen ervaren. Zo ook Mark Zuckerberg. Inmiddels is de rechtszaak met de WinkleVosses Twins geschikt, maar er is alweer een nieuwe claim bij Mark neergelegd. Deze komt van Paul Ceglia, hij claimt minimaal 50% van Facebook te bezitten. Kregen de Winklevosses nog slechts 65 miljoen, de verwachting is dat Ceglia het voor niet minder dan 1 miljard doet.

De laatste tijd spreek ik steeds meer kandidaten die vanwege de slechte economische situatie hun bedrijf willen verlaten. Op zich is hier niets vreemd aan, maar als dit een financieel (eindverantwoordelijke) persoon is, krijgt dit een andere lading. Feitelijk zit een financial in een spagaat. Hij/zij weet als een van de eerste dat het niet goed gaat, maar een vertrek roept wel een aantal vragen op. Mag je van een financieel directeur verwachten dat hij juist blijft als het slecht gaat? Sterker, levert het imagoschade op als deze het bedrijf verlaat? Zowel voor het bedrijf als voor de persoon? Zoeken bedrijven in deze tijd van opbouw juist niet naar loyale, betrouwbare financiële krachten om het bedrijf een stevig fundament te geven? Een lastige keuze voor iemand die voelt dat het niet lekker gaat en hier misschien zelf niet altijd iets aan kan doen, laat staan veranderen. Is dat de downside van een financial zijn? Of ligt hier juist de uitdaging?

Gisteren heb ik een uitnodiging gekregen om een gastcollege te geven voor een groep studenten. Het college gaat over Sociale Media en de effecten hiervan op Recruitment. Natuurlijk is het een eer om uitgenodigd te worden, maar vooral mijn drang om kennis te delen, "delen = vermenigvuldigen", maakt mij een gelukkig man. Op Linkedin ben ik een Open Networker en accepteer ik alle uitnodigingen, maar beantwoord ik ook vrijwel alle mail/vragen. Voor mij is werken en leven meer een open-boek-examen, zorg dat je weet waar het staat, in plaats van een cito toets, een moment opname waar kennis getoetst wordt die je niet kunt leren.

Opleuken functieprofiel/vacature, Topgrading en Philips, Smart or Fail?

Vrijdag de 22^e stond er een artikel in het AD,  “opleuken cv’s gebeurt heel vaak”. Vanuit mijn vakgebied verbaast me dat niets, omdat we het dagelijks meemaken. Voor een beter plaatje worden jaartallen afgerond. Starten in december 2005 en eindigen op februari 2007 wordt als, van 2005 tot 2007, een heel stuk mooier. Maar ook een studie die van 1996 tot 2001 duurt waar geen diploma bij vermeld staat, wekt natuurlijk de indruk afgerond te zijn, et cetera et cetera.

Nu is dat niet altijd even handig van een kandidaat, maar gelukkig bevindt deze zich in goed gezelschap van de werkgever. Ga maar eens wat functieprofielen bestuderen. Naast het niet echt origineel zijn, een financial die accuraat moet zijn, een sales die commercieel en een p&o medewerker die graag met mensen werkt, kom je ook hele en halve onwaarheden tegen. “In deze rol word je eigenaar van een project”, tja, eigenaar worden doe je natuurlijk nooit. “In de functie van Finance Manager ben je eindverantwoordelijk voor de administratie”, leuk, maar je bent leidinggevende over de administratie waar alleen jij werkt! Daarnaast heb je ook nog de inflatie van functie namen. Ben je bij een bedrijf als starter direct Controller, bij het andere ben je HR adviseur terwijl je nog geen beoordelingsgesprek mag voeren.

Hoeveel bedrijven screenen sollicitanten of deze aansluiten bij de kernwaarden van het bedrijf? In combinatie met de kpi’s die voor een functie gelden (lees Topgrading van Bradford Smart) ben je zo beter in staat om A-spelers te selecteren. Het in kaart hebben van deze twee (kernwaarden en kpi’s) zorgt helaas nog niet altijd voor een goede match. Hiervoor is nog een kandidaat nodig die deze kernwaarden deelt en daarbij het talent/ervaring/kennis heeft wat nodig is om de gestelde doelen te behalen. Pas op! Het toepassen van Topgrading in een bedrijf kan tot aardig wat frustratie leiden en tot, om met de woorden van David de Kock te spreken, tikkie jij bent af. 

DutchCowboys schreef zaterdag een stukje over een nieuwe campagne van Philips waarin ze acteurs en bloggers zoeken. Het gaat over een reclame campagne waarin je de hoofdrol gaat spelen naast Victoria Koblenko. Hartstikke leuk natuurlijk, vooral omdat iedereen weet dat bloggers van nature zulke goede acteurs zijn!

Sociale Media en KPN = slechte match, inschattingsfout nieuwe eigenaar Hans Anders? En Vakantietaxi

Vandaag staat er een groot artikel in het FD over de KPN en mogelijk duizenden ontslagen. Reden is ondermeer tegenvallende resultaten vanwege de opkomst van Sociale Media. KPN merkt dat er steeds minder gebeld wordt omdat (vooral jeugd) steeds meer communiceert via Facebook, Hyves en Twitter. Dat ze hierdoor de tarieven voor het gebruik van internet via de mobiele telefoon gaan aanpassen, blijkt van de Opta gewoon te mogen. Dat ze hiervoor eerder gemaakte afspraken met consumenten eenzijdig gaan aanpassen is blijkbaar volledig acceptabel.

Terug naar de opmerking van de KPN. Volgens de FD, schijnt Eelco Blok, te zijn  overvallen door de rappe opkomst van sociale media zoals Facebook. Voor iemand die zijn hele werkende leven bij KPN heeft gezeten, voor wie telecom/internet en alles wat daarmee te maken heeft dagelijkse kost is, verbaast het mij dat juist die topman overvallen is door de snelle opkomst van sociale media. We leven in een wereld waar snelheid en capaciteit belangrijker zijn dan aandeelhouderswaarde of arbeidscontracten en dan moet je concluderen dat 2 weken na jouw aanstelling deze markt te snel voor je gaat. Ze willen enkele duizenden mensen gaan ontslaan om mee te kunnen in dit tijdperk, ik zou beginnen met de trendwatcher, want die ligt toch al zeker enkele jaren te slapen.

Nu ik het over slapen heb, de nieuwe eigenaar van Hans Anders, de investeerders Alpha en Alpinvest zien een groeimarkt voor brillen en hoortoestellen. Het veelvuldig staren naar schermen en de sterke vergrijzing zullen hier zeker een rol in spelen, maar dan onderschatten ze toch twee grote concurrenten. Oud Directeur van Hans Anders John Keijsers heeft met Eyelove Brillen een nieuw concept in de markt gezet waardoor concurrentie een ander niveau krijgt, maar sterker nog zal de aanval komen vanuit ooginstituten waar steeds goedkoper ogen door middel van laseren brilvrij worden. Nu zijn die investeringsjongens best slim, dus hun verdienmodel zal vast uitgekristalliseerd zijn, of zouden ze gewoon niet goed kunnen lezen?

Vanochtend mocht ik taxi spelen. Mijn schoonzus ging met familie en opa en oma naar Amerika. Parkeren op een luchthaven is duurder dan de tickets, dus werd mij gevraagd om ze af te zetten. Natuurlijk is dat geen enkele moeite, zeker niet als er enkele Abercrombie & Fitch shirts mee worden genomen. Dit verzacht ook de pijn van het om 04:15 op moeten staan omdat ze er om 06:00 uur moeten zijn. Waarbij ik de maatschappijen ervan verdenk dit met opzet te doen. De kans dat niemand je weg wil brengen wordt alleen maar groter waardoor die parking toch vol staat. Wil Schiphol daarom zo graag die grond van Chipshol?

Leo Zaal en het afbreukrisico van een interimmer! Wat zijn jouw kernwaarden? En feed your head.

Vandaag schrijven vrijwel alle kranten over Leo Zaal. De interimmer die meerdere keren is ingehuurd voor enorme bedragen, aldus de kranten. In de Telegraaf staat hij zelfs met een foto afgebeeld. Dat er discussie is over het wel of niet inhuren van deze man, is een onderwerp an sich, maar de wijze waarop ze hem nu neerzetten maakt het alsof hij aanstichter is van al het kwaad. Bedrijven of overheidsinstantie die hem willen inhuren kijken nu wel uit, de persoon Leo Zaal is ernstig beschadigd omdat zijn opdrachtgevers er een puinhoop van maken en hij daarom juist ingehuurd wordt. De wereld op zijn kop, maar dit afbreukrisico hoort wel bij het vak van interim. Iemand in loondienst maakt zonder ziekte of ander langdurige afwezigheid snel 1.850 werkbare uren per jaar, met en tarief van 200 € kom je dan toch uit op enkele keren de Balkenendenorm.

Afgelopen twee dagen ben ik met mijn compagnon Toine in training geweest om de Rockefellar Habits goed onder de knie te krijgen. Deze twee dagen waren zeer intensief en leerzaam en de komende dagen ligt er genoeg werk om dit alles in kaart te brengen en onze One-Page-Plan verder in te voeren. Bij deze training waren meer ondernemers en wat mij opvalt is dat veel bedrijven kernwaarden hebben. Met kernwaarden wordt bedoeld, de waarde en normen die voor jouw organisatie gelden. Zo hebben wij 5 kernwaarden waar we medewerkers op selecteren, maar deze geven ook aan hoe wij met onze klanten en kandidaten omgaan. Het is niet alleen van belang om deze als een DNA in de organisatie in te bakken, maar ook om deze op alle mogelijk manieren in te zetten, uit te dragen en te profileren. Wanneer je mensen aanneemt die voldoen aan jouw kernwaarden en die presteren ook op de KPI's die voor hun functie bepalend is, dan krijg je A-spelers, toppers dus. En wie wil nu niet enkel toppers in zijn organisatie? Of hij/zij nu portier is, receptioniste of sales? En aangezien iedereen andere kernwaarden en skills heeft, net zoals ieder bedrijf andere producten verkoopt, past op ieder potje een deksel en kan iedereen die echt wil, A-speler zijn. Het is een kwestie van goed weten welke kernwaarden het bedrijf heeft en welke KPI's die functie met zich meebrengt, dan is de A-speler erbij vinden een stuk beter te doen.

Na twee dagen ben ik aardig murw gebeukt. Mijn hoofd zit vol met kennis, tips, trucs en informatie die ik om wil gaan zetten naar toepasbare taken. Net zoals het lichaam voeding nodig heeft om te kunnen verbranden, heeft het hoofd kennis/informatie nodig om goed te functioneren. Trainingen, seminars, boeken lezen, brainstormen met collega's, allemaal zaken die het hoofd voeden. En als je het idee hebt dat er niets meer bij kan onder die hersenpan, voor een paar duizend euro krijg je zo maar een upgrade!

Gaat LinkedIn alle andere jobboards achterna? Eerste blog op Recruiting Roundtable en She Talentbank

LinkedIn is voor veel professionals niet meer weg te denken. Er is sprake van een before- en After-LinkedIn leven, net zoals dat voor veel mensen is met Facebook en Hyves. Maar was LinkedIn in het begin een social media vernieuwer, de laatste tijd is de focus sterk verandert. Tot enige tijd geleden was de grootste bron van inkomsten betalende lidmaatschappen. Hoewel je een gratis account kunt aanmaken, kun je voor enkele honderden dollars per jaar, verder, dieper en makkelijker mensen benaderen en vinden. Altijd handig voor recruiters, headhunters en iedereen die iets met personeelswerving van doen heeft. De laatste tijd is het verdienmodel aangepast. Regelmatige gebruikers weten dat je in de groepen jobs kunt plaatsen. Veel bedrijven maken hier dankbaar gebruik van en daar haakt LinkedIn slim op in. Tot voor kort kon je bij iedere groep een vacature plaatsen, maar tegenwoordig is die 1e laag gereserveerd voor betalende klanten. Logisch zou je zeggen. Zeker geen probleem omdat je via jobs discussie nog altijd zelf jouw gratis plaatsing kunt regelen. Maar ze maken toch een grote denkfout. Niet iedereen zoekt in de groepen naar een nieuwe baan, het gros klikt hiervoor op jobs in de homepage. En daar gaat het mis. Afgelopen vrijdag zat ik daar wat te snuffelen en tot mijn verbazing kwam ik op pagina 13 onderaan (met 10 vacatures per pagina) de eerste niet Accenture vacature tegen! Ik heb niets tegen Accenture, laat dat voorop staan, maar als werkzoekende heb ik toch geen zin om 13 pagina's door te klikken om een vacature te vinden. Een deja vu met de enorme overload die Vitae enkele jaren geleden dagelijks op allerlei jobboards bracht, kwam weer op mijn netvlies. Iedere dag werden alle vacature gerepost waar je als concurrent al gek van werd, en het is nog wel mijn vak om hier naar te kijken, laat staan als werkzoeker.

Vandaag mijn eerste blog op Recruiting Roundtable. De komende 10 weken ga ik iedere maandag een stukje schrijven over wat mij bezig houdt, of verbaasd m.b.t Recruiting. Vandaag dus mijn debuut, hoewel ik al langer een blog schrijft, geeft dit wel een andere dimensie, een officieel platform, leuk dus. 

Als laatste van mijn eerste blog wil ik even stilstaan bij een nieuwe site waarvan de eigenaresse mij vorige belde, namelijk de SheTalentbank. Uitstekend initiatief, maar wel krijg ik hier een dubbel gevoel bij. Namelijk de waarom-vraag. Waarom is het nodig om zo'n soort site te maken? Waarom is hier behoefte aan? Ik hink op 2 gedachtes, enerzijds heeft een tijd geleden de opmerking van Morgan Freeman enorme indruk op mij gemaakt. "Discriminatie bestaat omdat er over gepraat wordt, stop ermee en het houdt op". Aan de andere kant intrigeert Neelie Kroes mij nog altijd met haar statement dat zij zeker vanwege het vrouw-zijn een belangrijke post heeft gekregen in Europa, nou en was haar antwoord. Mijn prestaties daarna zijn de graadmeter, dan maakt het niet meer uit of ik een vrouw ben of niet.

PrePensioen achter tralies voor Kalbfleisch? Vraag om vergiffenis niet om toestemming!

Gisteren werd bekend dat Pieter Kalbfleisch op non-actief is gesteld. Hij wordt verdacht van meineed, een mooie juridische term voor liegen. Het lijkt wel een filmscript. Nog 2 maanden voordat hij met pensioen gaat, getuigt een ouwe liefde dat hij inderdaad niet heel correct heeft gehandeld. Waar rook is, is vuur, zou je zeggen, zeker als je Westerberg nerveus op televisie ziet verschijnen. Over Rechter Westerberg is overigens ook al een berg geschreven, genoeg voor een trilogie. Terug naar Kalbfleisch, 2 maanden voor een pensioen met vast een lintje van de Koningin gaan in rook op. De imagoschade is enorm, tijd om te herstellen is er simpelweg niet omdat hij ongeacht de uitslag nergens meer aan de bak komt, niet allen qua leeftijd ook vanwege zijn reputatie. Met een beetje pech moet hij zelfs de gevangenis in, net als gevangen het niet hebben op pedofielen en moeder-killers, zo hebben rechters het niet op meineed-plegende rechters en topambtenaren. Reinout Oerlemans schijnt Jeroen Krabbé al gevraagd te hebben voor de hoofdrol!

Enkele maanden voor zijn pensioen, was er een grote verhuizing van het kantoor waar mijn vader meer dan 40 werkte. Door die verhuizing werden ook wat posities veranderd en vanwege het aanstaande pensioen kreeg mijn vader een andere, veel minder aantrekkelijke, rol. Hij liep die periode met zijn ziel onder de arm zichzelf naar het pensioen te slepen. Eenmaal daar aangekomen was hij blij te kunnen stoppen, maar met weinig eergevoel is hij weggegaan. Kort na zijn pensioen kwam er vanuit de leiding de vraag of hij toch niet voor enkele jaren terug wilde komen want de persoon die zijn functie had overgenomen, bakte er niet veel van en zijn kennis was hard nodig. Na een tijdje goed nagedacht te hebben, besloot hij hier van af te zien, met opgeheven hoofd en trots gevoel is hij uiteindelijk terecht gaan genieten van een wel verdiend pensioen.

Sinds dit jaar zijn we bij Strictly People weer nieuwe consultants aan het aannemen. Wijzer geworden door het verleden, kijken we nu vooral naar pro-actieve medewerkers die kennis of interesses hebben die wij ontberen. We proberen leiding te geven zoals je kinderen opvoedt, dus kaders creëren en vooral veel vrijheid en verantwoordelijkheid geven. Om dit goed te doen en onszelf te stimuleren zaken over te dragen, maar vooral over te laten, hanteren we het credo, je kunt beter vergiffenis vragen dan toestemming. Dit werkt alleen als je zeer open naar elkaar bent, omdat fouten/missers maar zeker ook successen verteld moeten worden. Dit doen we tijdens onze Daily huddle, iedere ochtend om 08:55 uur bellen we met elkaar om alles wat er gaande is te bespreken, met de doelen van gisteren, vandaag en tegen welke problemen we aanlopen. Tijdrovend? Nee joh, met 5 man hebben we dit iedere dag binnen 5 minuten gedaan. Waarom? Er is geen ruimte voor discussie, daar bel of mail je de persoon in kwestie maar voor, en belangrijker, je deelt wat je doet en als je dat iedere dag doet, raak je vanzelf betrokken bij elkaars werk.

Wie koopt er nog een Saab? Klantvriendelijkheid begint bij het eerste contact, maar houdt daar niet op & Haai aan kust Zeeland

Wie koopt er in hemelsnaam nog een Saab? Victor Muller heeft enige tijd geleden een mooie stunt uitgehaald door met Spyker Saab te kopen, maar lijkt in weer in de problemen te zijn. Nu ken ik de goede man helemaal niet, maar zover mijn kennis gaat, zijn er altijd problemen waar Victor is. Hij schijnt een prettige persoonlijkheid te zijn met een enorme gunfactor, en dan gun als in schenken en niet als in wapen. Je kent ze wel, die jongens die vroeger de populairste van de school waren, altijd alles voor elkaar kregen zonder enige inspanning en waar alle meisjes verliefd op waren. Jaloers? Beetje wel, maar niet zo dat ik zou willen ruilen. Ik zou overigens met niemand ter wereld willen ruilen. Heb je daar wel eens bij stilgestaan? Ben je niet de gelukkigste mens ter wereld als er niemand is met je wie je zou willen ruilen. Brad Pitt, leuk, maar al die aandacht, constant in the picture staan en afgerekend worden op je laatste film, nee niet voor mij. Sebastian Vettel, super vet maar nee, iedere dag racen in een Formule 1 auto gaat echt vervelen. Mark Rutte, sorry maar nee, al die verantwoordelijkheid voor een paar knaken en het nooit goed doen. Terug naar Saab. Het lijkt dat ze aan de grond zitten. Leveranciers leveren niet meer, een duidelijker signaal krijg je niet. Jaren geleden heb ik een Saab 9.5 gehad. Feitelijk mijn eerste echte serieuze eigen auto. Wat was ik trots. Dikke motor, leer, navaigatie, waanzinnige stereo, helemaal top en ik voelde me het mannetje. Dat vrienden het een ouwelullenbak vonden, deed me niets, ik vond het gaaf. Dat is wel wat jaren geleden. In de garage waar ik hem gekocht had (en waar ik het onderhoud liet doen) hadden ze een leuke grap uitgehaald. Van een oude Saab hadden ze de letters Saab afgehaald en omgedraaid, de scheve letters baaS waren op de deur van eigenaar geplakt, zou Victor dat nu ook hebben?

Sinds ruim een half jaar heb ik contact met een relatie in de regio Eindhoven. Ze zoeken enkele financiële mensen en de samenwerking loopt meer dan stroef. Kandidaten die ik voorstel worden niet echt heel netjes behandeld, zelfs arrogant, als ik hun terugkoppeling hoor. Inmiddels is dit door 5 verschillende mensen als feed back terug gekomen en ik geloof wel in het Green Tail Syndroom. De Green Tail is het gegeven dat als 1 persoon tegen je zegt dat e een groene staart hebt, je hem niet gelooft. Bij de 2e begin je te twijfelen en bij nummer 3 nog meer. Als nummer 4 dit zegt, kijk je absoluut om. Mijn terugkoppeling naar de klant was dan ook dat ik ga stoppen met werven, ook omdat er naast de kandidaten die op gesprek zijn geweest we ook van potentiele kandidaten te horen kregen, daar wil ik helemaal niet werken. Niet echt positief dus. Mijn toelichting werd op prijs gesteld en er werd zelfs gevraagd hoe dit op te lossen, en of ik dit kon doen. Sportief dus. Ik maak een voorstel en je raad het al, inmiddels ruim 1 week geleden en nog steeds geen reactie. Geen prioriteit dus. Gisteren belde ik nog maar een keer om te vragen of er al iets bekend was. Krijg ik voor de 80e keer de dame van de receptie aan de lijn, en vraagt ze net zoals alle andere keren, wie bent u ook al weer? Tja, als ik daar dan iets van zeg en zij reageert met weet u wel hoe druk ik het heb en het is niet mijn taak om ervoor te zorgen dat iemand terugbelt, dan besef ik me dat heel goed. Op mijn reactie, als jij er nou voor zorgt dat hij wel terugbelt, dan heb jij het minder druk, werd deze keer niet sportief gereageerd. Een beetje boos zelfs, wat ik ook wel weer begrijp. Ik zal vast niet de enige zijn die zo reageert.

Tijdens een wandeling op het strand, kwam ik gisterenavond een dode haai tegen. Een beetje luguber was het wel, want hij (of zij) had geen hoofd en vin meer. Zielig om het levensloze lichaam te zien dobberen aan de kust.

Uitzender Maandag vs detacheerder DPA, InkassoUnie en Bosche Bollen

Gisteren stond er een artikel in het FD over Uitzender Maandag sluit vier vestigingen. Niet de inhoud van het artikel verraste mij, in onze branche gaat het nog steeds niet erg goed en Maandag is de afgelopen explosief gegroeid wat betreft vestigingen. Een decentrale organisatie was de opzet, maar hier komt men langzaamaan op terug. Waarschijnlijk vanwege de kosten, en in minder mate misschien omdat er niet voldoende goede mensen zijn. Dat locaties als Maastricht en Middelburg gesloten worden, zal niet vreemd in de oren klinken. Dat ze überhaupt in Middelburg een vestiging hebben geopend, vond ik er stoer, maar misschien niet zo slim. Maar de rede dat dit artikel mijn aandacht trok, was de tekst uitzender Maandag. Iedereen die de Uitzend- & Detacheringsbranche een beetje kent, weet dat er heel anders tegen uitzenden aan de ene kant en detacheren aan de andere kant wordt aangekeken. Het verbaasde mij dan ook dat het FD Maandag als uitzender neerzet terwijl er enkele weken geleden werd gesproken over detacheringsorganisatie DPA. Zonder waardeoordeel over DPA, is het verschil in omschrijving bijzonder te noemen.

Met Erik ben ik gisteren bij de InkassoUnie geweest in Eindhoven. In een inmiddels wat gedateerd pand zitten zij wel in het centrum van Eindhoven tegenover het Philips Stadion. Of je hier blij mee moet zijn, is vraag twee, maar leuk is het wel.Ze zoeken ter uitbreiding een Assistent Controller, maar er is nog geen concreet profiel. Na een goed gesprek met de HR dame en Controller hebben we hier een scherp beeld van gekregen en het is nu aan ons om hier een strak profiel van te maken. Altijd ene extra dimensie in een Werving en Selectie procedure. Je krijgt iets meer de vrije hand om de juiste kandidaat te zoeken, maar het lastige is wel dat je precies moet aanvoelen wat de klant wil. Leuk dus.

Toen we richting Sliedrecht gingen voor twee intake gesprekken zijn we natuurlijk even via Den Bosch gegaan om Bossche Bollen te halen bij Jan de Groot. Die zijn echt geweldig. Ze zeggen dat je zoekt naar een één sterrestaurant, dat je omrijdt voor een twee sterrenrestaurant en dat je reist voor een drie sterrenrestaurant, Bossche Bollen van Jan de Groot staan dan dus op het niveau van twee sterren, heerlijk. Dat iedereen dit vindt, bewijst Evelien.

Vraag en Aanbod personeel niet in balans, RecruitingRoundtable en uitbreiding discipline's bij Strictly People

Er is duidelijk nog geen goede afstemming tussen vraag en aanbod van personeel. Bedrijven zoeken mensen die loyaal zijn en iets "op te geven hebben". Iemand die nu thuis zit of weg wil bij zijn werkgever omdat het daar niet goed gaat, wordt minder serieus genomen. Zeker een financial die een nieuwe baan zoekt omdat zijn huidige werkgever in slecht weer verkeerd, wordt niet als loyaal gezien. Het idee dat deze als een soort kapitein op het zinkende schip moet blijven, is actueel. Kandidaten die thuis zitten worden ook minder serieus genomen. De gedachte dat er altijd wel een deel eigen schuld aan die situatie zit, kan moeilijk losgelaten worden. Daar tegenover staat dat veel wensen uit het functieprofiel nog steeds eisen zijn. De criterea worden als knock out gehanteerd en zelfs salarissen worden doodleuk naar beneden bijgesteld. De kans dat vacatures ingevuld worden met de high potentials die hun plafond hebben bereikt en daarom een overstap willen maken, is klein. Simpelweg omdat er geen plafond is, omdat de vloer onder de economie is weggeslagen. Kandidaten met 5 jaar historie bij een bedrijf gaan de opgebouwde zekerheden niet opgeven voor een nieuwe uitdaging bij een bedrijf als je niet kunt inschatten wat haar overlevingskansen zijn, aangezien die bijna per dag kunnen veranderen. Zo sprak ik vorige week iemand wiens bedrijf zaken deed in het Midden-Oosten/Noord Afrika, da's best lastig geworden nu. En wie heeft dit onder controle, niemand natuurlijk.

Vorige week ben ik gevraagd om een blog te gaan schrijven voor de site Recruiting Roundtable en gisteren heb ik de knoop doorgehakt dat ik het 10 keer ga proberen. Iedere week een blog over iets wat met recruitment te maken heeft. Erg leuk en ook wel spannend. Hoewel ik nu een keer of 4 per week schrijf, is dit voornamelijk uit het hart en wat ik dagelijks meemaak, dan wordt het iets anders. De verwachting zal hoger zijn, zeker bij mezelf. Ik kijk er wel naar uit, dus ga me de komende dagen eens goed voorbereiden.

Gisteren is Jos begonnen met inwerken. Hij gaat onze nieuwe tak, HR optuigen. hier ben ik echt blij mee. Niet alleen omdat ik Jos al jaren ken, hij is zelfs ooit door mij geplaatst bij Hans Anders, maar vooral omdat ik hem als mens en als consultant hoog heb zitten. Echt een toegevoegde waarde voor onze organisatie en ook wel een beetje een lang gekoesterde wens om HR aan onze portefeuille toe te voegen. Dat klanten dit kunnen waarderen weet ik zeker, met Action voorop want daar kregen we meteen enkele mooie opdrachten van binnen, Teamleider Personeel & Organisatie. We groeien lekker en ik ben van ervan overtuigd dat dit door een groot deel komt vanwege het Nobelisme, iedere dag weer reageren klanten/relaties enthousiast op deze werkwijze.

Onverstaanbaar telefonische keuzemenu is slechte binnenkomer, kinderen verzorgen = dagtaak en held Kapitein Hussin

Afgelopen vrijdag belde ik met een klant en ik kreeg een keuzemenu. Nu is dit een internationale organisatie dus was het een Engelse tekst die ik hoorde, althans dat neem ik aan. De dame die deze tekst heeft ingesproken was niet alleen heel slecht te verstaan, het Engels wat ze uitkraamde (meer kan ik er niet van maken) heeft het niveau van de "I Prick my Reet on the Prickeldreet"-grap uit de jaren tachtig. Een niveau nul dus. Het kan niet waar zijn dat er iemand van het bedrijf zelf wel eens dit nummer draait, want dan krijg je plaatsvervangende schaamte. Geen goede binnenkomer in ieder geval. Iets wat ik trouwens net zo dramatisch vind is de telefoon die je wel eens ziet bij bedrijven die geen receptie meer hebben. Er staan dan een telefoon met een lijst waar de nummers op staan van de medewerkers. Je moet dan zelf bellen en iemand komt je ophalen, heel persoonlijk! Waar is die tijd gebleven van vrolijk kijkende receptionistes die je ontvangen met een hartelijk welkom bij ...... en wilt u een kopje koffie? Nee, dan een klant die ik afgelopen maanden zeker 5 keer per week bel en waarvan de telefoniste iedere keer, echt iedere keer, vraagt als ik mijn naam heb genoemd, kunt u uw naam nog een keer herhalen! En u bent van? En wie wilt u ook alweer spreken. Ik ken haar naam inmiddels uit mijn hoofd, inclusief haar vragen en reactie, hopeloos. het zal je visitekaartje maar zijn.

Afgelopen weekend is Miranda naar Gent geweest. Voor haar een heerlijk uitje, voor mij de zorg voor de kids. Wat een bewustwording weer wat dit inhoud. Met 4 van die monsters is er altijd wel 1 die aandacht nodig heeft. Zeker als er 1 moet spugen van het hoesten, 2 andere diarree hebben en ik zelf daar lekker aan mee doe. Lastig is het dan als je op zaterdag naar het voetballen gaat kijken en ze op het verste veld van de kantine (lees wc's) spelen. Gelukkig zijn er meer ouders dus de zorg voor Evelien werd waargenomen als ik weer een sprintje moest trekken! Het was een heerlijk weekend, dat zeker, maar als je 's-avonds weer in je bedje ligt en iedereen ligt veilig en gezond te slapen, ben je toch best trots op jezelf dat je ook dit avontuur weer overleeft hebt.

Over overleven gesproken, Kapitein Hussin is de held van Libie. Met een slimme list is hij er in geslaagd om een 34 miljoen liter Olie te kapen. Geweldig verhaal wat zo maar een filmscript op kan leveren. Helaas is de Volkskrant niet scheutig met het openbaar maken van oude stukken, anders had ik het artikel hier wel willen plaatsen. Niet echt klantvriendelijk zou je zeggen, wat weer wel geldt voor de bijlage, een geweldig overzicht van het werk van Robert Capa, je voelt de pijn uit zijn foto's naar voren komen.

Kritisch naar klant, Stefan van Gelder, Jura en Strandwandeling

Onderweg van Rotterdam naar Zoetermeer om mijn koffiezetapparaat af te geven bij Jura, heb ik een telefonisch gesprek gehad met een klant. Deze klant heeft het best lastig. Ze zoeken al een tijdje invulling voor twee functies en dat wil maar niet lukken. Uit de terugkoppeling die wij van kandidaten (die op gesprek geweest zijn) krijgen is dat ze het geen aantrekkelijk bedrijf vinden om voor te werken en afzien van verdere sollicitatie. Dat de functies langere tijd openstaan, doet het imago ook geen goed. Kandidaten zien dat ook en het beeld dat je hiermee creëert is niet positief. Mijn contactpersoon was niet blij met de informatie, maar hij pakte dit wel sportief op, er was nog geen andere buro geweest die hem deze informatie gaf. Of mijn eerlijkheid beloont wordt, hoor ik vandaag als we een voorstel gaan doen hoe dit te doorbreken, later meer hierover.

Ik moest in Rotterdam zijn voor ene gesprek met Stefan van Gelder, niet alleen de voorzitter van EO Nederland, maar ook schrijver van Knuffel de klant en binnenkort van een nieuw boek over ondernemen en de up's en down's hiervan. Dat was ook de reden dat ik bij Integron was. Naast een erg leuk bedrijf, is Stefan een zeer dynamische kerel met een geweldig trackrecord op ondernemen. Heerlijk om mee te praten en ons uurtje liep al snel uit tot 2 uur, helaas voor het golfen, maar dat schoot er deze keer bij in. Op de weg naar Amsterdam voor onze maandelijkse EO meeting moest ik nog even langs Jura om ons koffiezetapparaat af te geven. Deze moet gerepareerd worden en dan verwacht je niet dit als je bij de technische dienst aankomt.

Wat een prachtig bedrijf. Het hele bedrijf ademt koffie (zonder er overdreven veel naar te ruiken overigens). bij binnenkomst wordt je meteen gevraagd of je koffie lust en er heerst een sfeer van aangename rust en professionaliteit. Mijn apparaat werd helemaal doorgemeten en ingenomen. Volgende week donderdag is hij klaar en mag ik er weer heen! Top is overigens ook dat je van te voren weet hoeveel het gaat kosten. Het apparaat krijgt een volledige onderhoudsbeurt en alles wat kapot is, wordt gemaakt. Voor de ene bedrag. Wat er ook kapot is, er komen geen extra kosten bij. Dat is nog eens service, die Zwitsers snappen het erg goed.

Als laatste moet ik een korte video plaatsen van mijn strandwandeling eerder deze week. Toch een van allergrootste voordelen van in Zeeland wonen is de zeer korte afstand naar het strand. Binnen 10 minuten ben ik van ons huis op deze plek, wie wil dat nou niet??

Stormachtige groei Strictly People en gevraagd om blog te schrijven

Gisteren heeft Kim een presentatie gegeven wat wij willen gaan doen met de invulling van de vacature van Web & Vacaturebeheer. We zaten in het altijd gezellig hotel Gorinchem (zelfs een bruiloft krijgt hier de sfeer van een begrafenis) met 6 geïnteresseerde. Kim lichtte eerst toe wat wij zoeken en hoe we dit aan denken te pakken. Daarna was er tijd voor vragen en korte interview met de kandidaten. Uiteindelijk hebben we 4 mensen geselecteerd die over enkele weken een training krijgen bij Otys hoe een juist functieprofiel te maken en deze om te zetten in scherpe goed vindbare teksten op internet. Daarna gaan we een 40-tal vacatures door hun uit laten zetten en meten we de resultaten. Als de test goed werkt, gaan we verder. Reden is een enorme toename van vacatures, zeker vanwege de werkwijze Nobelisme, binnenkort gaat de website life! Hieronder ene korte impressie video van Kim.

Na de presentatie ben ik richting Tiel gereden om een kandidaat te spreken. Deze dame wil een nieuwe baan, alleen denk ik dat ze beter af is met een bestaan als zzp-er/ondernemer. Ze is commercieel en vaktechnische goed onderlegd en zou het liefst haar eigen agenda beheren. Uitstekende eigenschappen om het als ondernemer te gaan doen. Het verbaasde haar wel dat ik niet probeerde haar op gesprek te krijgen bij een klant, want dan verdien jij toch ook iets aan mij, maar een van onze 5 geboden/kernwaarden, is Luister, leer en Reageer en hierbij is wat de kandidaat wil, belangrijker dan mijn kans op succes. Beter gezegd, mijn kans op succes is groter, als ik de kandidaat begrijp en kan helpen datgene te gaan doen waar hij/zij het gelukkigst van wordt. Ze gaat er in ieder geval over nadenken en laat me nog weten wat ze wil gaan doen, zeker spannend voor haar, maar ondernemen is te leuk om nooit gedaan te hebben!

Op de terugweg een telefonisch gesprek gehad met Jacco die een bekende blog onderhoud over alles wat met recruitment te maken heeft. Hij heeft mij gevraagd een wekelijkse blog te gaan schrijven over recruitment en wat mij daarin bezig houdt. Leuk natuurlijk, maar ik ga er nog eens goed over nadenken. Een streling voor het ego is lekker, maar dit geeft wel verantwoordelijkheden die je waar moet maken, ook voor langere tijd. Ff over nadenken dus.

Traditie, Aidan Gibons en Jing

Afgelopen vrijdag ben ik met 2 vrienden een potje gaan golfen in Tilburg (Prise D'eau). Heerlijke baan, waar 9 nieuwe holes mooi zijn aangelegd. De bedoeling was een wedstrijd van 2 tegen 2 waarbij iedere speler van het team een bal slaat en je als team zelf mag beslissen met welke bal jouw team verder gaat. Leuke variant waarbij het niveau aardig hoog kan worden. Reden om dit te oefenen was de jaarlijkse Brotherhood challenge (dit jaar op 11 & 12 juni) die David en ik spelen tegen Emile en Dave. Dit jaar inmiddels voor de 12e keer! De stand is, na 4 nederlagen op rij in het begin, 7 - 4 in ons voordeel. 7 overwinningen achter elkaar dus voor ons, we hebben het er bijna dagelijks over. Alleen al de voorpret is voldoende om dit ieder jaar te blijven doen. Helaas moest een genodigde afzeggen dus de oefenwedstrijd werd een rondje 18 holes. Mijn eerste 18 overigens van dit jaar. Ik had al 2 keer 9 holes gelopen, maar 18 was toch wel iets langer. Dat mijn concentratieboog hier wat last mee had, is duidelijk te zien op de 18e. Althans te zien, je moet goed kijken om mij te herkennen, maar ik ren toch echt door het beeld.

In het kader van mooie video's mag ik deze niet achterhouden, een prachtig stukje muziek van Aidan Gibbons. Tranentrekkend goed.

Als laatste tip van de dag dan een erg handige feature (Jing) waarmee je video's of foto's kunt maken van je eigen computer terwijl je er op werkt. Stel je wilt iets uitleggen aan ene collega die thuis werkt, klik op het zonnetje en maak een handige uitlegvideo en mail deze. Zeer gebruiksvriendelijk en eenvoudig te installeren, zelfs ik vind dat!

Switchen van baan goed?

Afgelopen vrijdag stond er een artikel in het FD over een ontwerp-advies van de Social Economische Raad aan de regering. Het advies luidt dat er een cultuur van mobiliteit moet ontstaan. Vrijwillige wisselingen bevorderen een langere productiviteit en gezonder werken. Er zullen steeds meer mismatches ontstaan en als medewerkers vaker van baan kunnen veranderen, zullen vraag en aanbod naar werk beter op elkaar aansluiten. Om dit mogelijk te maken moet er een geld vrij gemaakt worden voor scholing en de SER wijst erop dat er een betere samenwerking moet onstaan tussen het UWV en de private intermediairs.

Interessant artikel en advies. Meer wisselen zorgt zeker voor een toename van kennis, creativiteit en aantrekkingskracht van een bedrijf. Wat ik mis in het verhaal is versoepeling van het ontslagrecht. Als medewerkers makkelijker van baan moeten kunnen wisselen, zou dit voordeel ook voor de werkgever moeten gelden. Dienstverbanden van 25 jaar of meer, zijn zeer uitzonderlijk aan het worden, zelfs bij ambtenaren. Onze werk-prive balans kent een hele andere dynamiek dan 40 jaar geleden. Mobiel werken, deeltijd banen en sabbaticals zorgen voor een andere werkethos en de vergrijzing biedt bedreigingen, maar zeker ook kansen. Het bespreekbaar maken van problemen, biedt meer kans tot een oplossing dan angstig negeren van het probleem wat oudere medewerker op dit moment hebben. Versoepel het ontslagrecht en werkgevers zullen bij een toename van de werkdruk eerder geneigd zijn iemand aan te nemen, waar ze nu andere eerst overbelasten tot dat het echt niet meer kan en er iemand bij moet komen.

De laatste regel in het artikel legt het pijnpunt van het advies op tafel. Het is van belang dat het UWV en de private intermediairs beter samenwerken. Is het haalbaar is om met een instantie samen te werken die niet functioneert?

Wat zoek je nou, kandidaat/klant?

Is het al lastig om een kandidaat te hebben die niet goed weet wat hij wil, als de klant dat niet weet wordt het vinden van de juiste persoon helemaal lastig. Tijdens een intake gesprek wil je een duidelijk beeld krijgen van de mogelijkheden, ervaringen en interesse van een kandidaat. Gesprekken duren over het algemeen niet langer dan 1,5 uur dus de tijd die je hebt, is beperkt. De sfeer tijdens een kennismaking is essentieel, omdat een kandidaat die zich op zijn gemak voelt, sneller meer verteld, en ook eerder eerlijk is. Elke cv bevat onwaarheden. Van ernstige vergrijpen als het doen alsof diploma's zijn behaald door te schrijven, studie afgerond in plaats van diploma behaald, tot kleinere punten als het gebruiken van jaartallen en geen maanden. Iemand die in schrijft van 2004 tot 2006, kan zijn december 2004 tot januari 2006. Het is zaak om zoveel mogelijk punten op te helder en een goed scherp beeld van de kandidaat te stellen, zodat de klant een goede visie krijgt van sterke en zwakke punten.

Maar dit geldt natuurlijk ook voor de klant. In het opmaken van functieprofielen zit niet altijd evenveel tijd en energie en vaak kijkt men naar wat de voorganger deed. De functie omschrijvingen bevatten veel algemene termen die je altijd wel mag verwachten bij bepaalde functies. Erg veel informatie over het bedrijf staat er niet en in deze tijd is een video maken van de omgeving, werkplek en sfeer geen onmogelijke taak. Hier ligt nog veel te verbeteren, maar het probleem is pas echt groot als je wel een functie profiel hebt, maar deze komt niet overeen met wat het bedrijf nodig heeft, of nog erger, met wat ze willen. Een goed gesprek voeren met een kandidaat wordt dan onmogelijk en de kans dat degene die je aanneemt precies is wat je niet wil, is erg groot. Al hetgeen je angst geeft, zal je overkomen.

Gisteren enkele gesprekken gehad in Rotterdam. Twee leuke dames die qua interesse mijlen ver uit elkaar liggen, maar beide geschikt kunnen zijn. Eigenlijk is dat het leukst,omdat je nu echt keuze biedt. Zeer vergelijkbare kandidaten bieden weinig alternatief. Na de gesprekken richting Houten gereden voor een lunch in het altijd gezellig Van der Valk, met een oude vriendin. Heerlijk om bij te kletsen, alleen is een uurtje wel erg weinig als je elkaar bijna 2 jaar niet hebt gezien en alles wil weten over werk, kinderen, ontwikkelingen, toekomst.

Vandaag een rustdag. Vanmiddag lekker golfen met vrienden in Tilburg en daarna een hapje eten. Tijd om een heleboel zaken eens goed op een rijtje te zetten voor de weekly huddle van volgende week dinsdag. Afgelopen dinsdag ben ik wel iets te hard gegaan met overal cijfers aan willen koppelen. Nu eerst maar eens alles goed beschrijven en afstemmen, dan hebben we met enkele cruciale cijfers die we per week bespreken, voldoende informatie om door te kunnen gaan.