Vader (50 jaar getrouwd), verwachtingspatroon supporters, I-pad en baantraining

Vanmiddag heeft mijn vader, deze foto op internet gezet. Ik vind hem zo cool. Vooral dat zwartwitte is geweldig. Vroeger dacht ik altijd dat nog vroegerder alles echt zwart-wit was. Alsof ze kleur pas in de jaren 60 hebben uitgevonden. Wat ik nog wel even wil vermelden is dat mijn ouders recent hun 50-jarige bruiloft hebben gevierd. Waanzinnig. Ik zit toch al op bijna een half jaar!!

Gisteren ben ik met David naar Willem II - FC Twente geweest. Nu doen ze het niet echt goed, dus als echte Kruik, doet dat wel pijn, maar gisteren viel het nog wel mee. Wat mij echter opviel is de negatieve houding van veel supporters. Je team staat laag, was bijna failliet en probeert uit alle macht punten te pakken en iedereen begint te fluiten als de spelers een bal verliezen. Begrijpen doe ik het wel, je koopt een kaartje en daarom kan die speler prof zijn, dus je mag wat verwachten, net als je dat mag bij een bioscoop, maar toch. Voetbal (lees sport) is meer dan een kaartje kopen en een verwachtingspatroon ontwikkelen. Je koopt sentiment, gevoel, passie, steun, dierbaarheid ondanks verlies, teleurstelling en verdriet. Misschien wel juist daarom. De spanning van wat gaan "we" doen? Maar om dan je teleurstelling zo te uiten, dat snap ik niet. Als ik dan om 23:15 uur televisie kijken en Feyenoord gewoon voor een volle kuip zie spelen na een 10-0 nederlaag, dan krijg ik toch wel kippevel. Wat een publiek, respect.

Gisteren ben ik ook eindelijk de trotse bezitter van een Ipad. Na alle troubles bij T-mobile liep Miranda tegen een aanbieding aan van Ritel. Zij geven een Ipad kado bij een abonnement van 2 jaar. Laat mijn abonnement niet aflopen. Dus snel naar de winkel en geregeld. Top gedaan Richard! Ik ben zelfs 140 € per maand goedkoper uit. Met dank aan T-mobile die mij ondanks de belofte mijn belgedrag regelmatig te monitoren gewoon een jaar lang ruim 100 € per maand te veel laten betalen. En de dame was nog oprecht verbaasd dat ik op ging zeggen toen ik dat hoorde! Tja.

Vanavond heb ik weer een keer aan de baantraining meegedaan bij Anton. Het was best lekker weer en de oefeningen duurde lekker lang, zeker omdat er een 10-tal fysiotherapie studenten uit Rotterdam waren. Na de oefeningen nog wat tempo rondjes gedaan, in totaal 3 keer 4 * 400  meter in 1min48sec. De eerste sessie ging goed, de tweede minder de derde weer lekker. Nu lekker slapen en morgen weer een keer fietsen, een week geleden al weer. Het lijkt wel een eeuwigheid. Wat gaat de tijd snel, zullen we de klok niet een uur maar tien jaar terugzetten!!