Ontbreken HR beleid bij profvoetbal, Angry Birds = eenvoud scoort & scheren in de file

Deze week stond in de Telegraaf een artikel over Villarreal die Bryan Ruiz binnen willen halen. Nu geloof ik niet alles wat in de krant staat, maar laten we uit gaan dat dit waar is. Het verhaal staat niet op zich aangezien deze berichten vaker voorkomen en dan blijken te kloppen. Terug naar Bryan en Villarreal. Er zou interesse zijn na de twee wedstrijden die zij recent tegen elkaar gespeeld hebben. Een spits die vele miljoenen moet kosten, wordt geselecteerd op basis van twee wedstrijden. Mijn verbazing is het gemak waarmee dit soort beslissingen worden genomen. Profvoetbal is big business en iemand aannemen kost veel tijd en geld, laat staan iemand die een cruciale positie inneemt binnen een bedrijf. In mijn ogen is een spits van het kaliber Bryan Ruiz iemand op Directie-niveau van een beursgenoteerde onderneming. Ieder dag in het nieuws, altijd moeten presteren, alle waardering is gebaseerd op de laatste behaalde resultaten en morgen kun je op straat staan. Het lijkt wel of clubs geen enkel beleid hierin voeren. Is er zo iets simpels als een functieprofiel? Ja, hoe moet kunnen voetballen en scorend vermogen hebben, maar dat is van het kaliber dat een financieel persoon accuraat moet zijn en een commercieel iemand targetgericht werkt. Functieprofielen zijn zeker niet heilig, vaak vanwege het ontbreken van de kernwaarden van een bedrijf die gecombineerd met de kpi's die bij de functie horen de A-speler beschrijven die gezocht wordt, maar het hebben van zo'n profiel geeft wel aan dat je er in ieder geval mee bezig bent. De kans op succes neemt zeker toe, maar belangrijker nog, de kandidaat die je aanneemt heeft een beter beeld van de organisatie waar hij komt. En dat is zeker zo belangrijk als 2 keer 45 minuten achter een bal aan te hebben gerend in jouw stadion.

Gisteren zijn er weer resultaten bekend gemaakt vanuit de app-store. Angry Birds blijkt inmiddels 140.000.000 keer gedownload te zijn. 140.000.000 keer! Niet geheel objectief moet ik bekennen dat het inderdaad een leuk spelletje is, maar 140.000.000 keer is waanzinnig veel. Deze week verscheen in Emerce een artikel dat Gartner onderzocht heeft dat er in 2015 185.000.000.000 app's gedownload zullen zijn. Wat een kansen liggen hier. Angry Birds heeft de wind mee, maar binnen enkele jaren zal dit cijfer ruimschoots verbroken gaan worden. Waar ligt het succes van Angry Birds? Eenvoud. Binnen enkele seconden snap je de bedoeling en dit kun je over en over blijven herhalen. Saai, nee. Slim, ja, heel slim.

Als laatste wil ik nog even een verbazing delen. Dinsdag reed ik richting Gorinchem en kwam ik in een file. Nu verbaas ik me al lang dat er veel mensen zijn die iedere ochtend braaf aansluiten in dezelfde file, maar deze keer heb ik eens goed op zitten letten in wat mensen allemaal doen tijdens het oponthoud. De een is aan het bellen, een ander leest wat, vaak zijn Iphone/telefoon en enkele dames maken zich op. Als man heb ik hier wel een mening over, maar laat ik me concentreren op wat mij als man verbaasd. Er kwamen 3 auto's voorbij waar iemand zich aan het scheren was. Zelf beleef ik scheren als een ochtendritueel na het koffie drinken op bed met mijn vrouw en voor het ontbijt met de kinderen. Komt dit nu vanwege het te laat naar bed gaan waardoor ze 's-ochtends niet op tijd op kunnen, lees willen, staan, of is dit een verandering in prioriteiten stellen, beter in mentaliteit? Wat ik me dan afvraag, is of ze ook hun behoefte zouden willen doen in de auto als dit kon, lekker op het gemak met een krantje erbij!