woensdag 27 april 2011

Downside van succes voor Zuckerberg, Imagoschade voor financials & gastcollege

Mark Zuckerberg staat de laatste jaren synoniem voor succes. Hij is door Time Magazine zelfs uitgeroepen tot Person of 2010. Toch kleven aan dit snelle succes, hier kun je wel van spreken als iemand op zijn 26e meer dan 13 miljard Dollar aan vermogen heeft. Ter vergelijking in Nederland staat de Familie Brenninkmeijer (C&A) met 21 miljard op de 1e plaats in Nederland (volgens de Quote). Dan hebben we het dus over een familie en neem daarbij in ogenschouw dat de nummer twee slechts een vermogen heeft van 4,3 miljard. Nog steeds bedragen waar ik graag mijn bed voor uit kom, maar de verschillen zijn enorm. Dat succes een negatieve kant heeft, heeft iedereen wel eens mogen ervaren. Zo ook Mark Zuckerberg. Inmiddels is de rechtszaak met de WinkleVosses Twins geschikt, maar er is alweer een nieuwe claim bij Mark neergelegd. Deze komt van Paul Ceglia, hij claimt minimaal 50% van Facebook te bezitten. Kregen de Winklevosses nog slechts 65 miljoen, de verwachting is dat Ceglia het voor niet minder dan 1 miljard doet.

De laatste tijd spreek ik steeds meer kandidaten die vanwege de slechte economische situatie hun bedrijf willen verlaten. Op zich is hier niets vreemd aan, maar als dit een financieel (eindverantwoordelijke) persoon is, krijgt dit een andere lading. Feitelijk zit een financial in een spagaat. Hij/zij weet als een van de eerste dat het niet goed gaat, maar een vertrek roept wel een aantal vragen op. Mag je van een financieel directeur verwachten dat hij juist blijft als het slecht gaat? Sterker, levert het imagoschade op als deze het bedrijf verlaat? Zowel voor het bedrijf als voor de persoon? Zoeken bedrijven in deze tijd van opbouw juist niet naar loyale, betrouwbare financiƫle krachten om het bedrijf een stevig fundament te geven? Een lastige keuze voor iemand die voelt dat het niet lekker gaat en hier misschien zelf niet altijd iets aan kan doen, laat staan veranderen. Is dat de downside van een financial zijn? Of ligt hier juist de uitdaging?

Gisteren heb ik een uitnodiging gekregen om een gastcollege te geven voor een groep studenten. Het college gaat over Sociale Media en de effecten hiervan op Recruitment. Natuurlijk is het een eer om uitgenodigd te worden, maar vooral mijn drang om kennis te delen, "delen = vermenigvuldigen", maakt mij een gelukkig man. Op Linkedin ben ik een Open Networker en accepteer ik alle uitnodigingen, maar beantwoord ik ook vrijwel alle mail/vragen. Voor mij is werken en leven meer een open-boek-examen, zorg dat je weet waar het staat, in plaats van een cito toets, een moment opname waar kennis getoetst wordt die je niet kunt leren.

Geen opmerkingen: