Wie koopt er nog een Saab? Klantvriendelijkheid begint bij het eerste contact, maar houdt daar niet op & Haai aan kust Zeeland

Wie koopt er in hemelsnaam nog een Saab? Victor Muller heeft enige tijd geleden een mooie stunt uitgehaald door met Spyker Saab te kopen, maar lijkt in weer in de problemen te zijn. Nu ken ik de goede man helemaal niet, maar zover mijn kennis gaat, zijn er altijd problemen waar Victor is. Hij schijnt een prettige persoonlijkheid te zijn met een enorme gunfactor, en dan gun als in schenken en niet als in wapen. Je kent ze wel, die jongens die vroeger de populairste van de school waren, altijd alles voor elkaar kregen zonder enige inspanning en waar alle meisjes verliefd op waren. Jaloers? Beetje wel, maar niet zo dat ik zou willen ruilen. Ik zou overigens met niemand ter wereld willen ruilen. Heb je daar wel eens bij stilgestaan? Ben je niet de gelukkigste mens ter wereld als er niemand is met je wie je zou willen ruilen. Brad Pitt, leuk, maar al die aandacht, constant in the picture staan en afgerekend worden op je laatste film, nee niet voor mij. Sebastian Vettel, super vet maar nee, iedere dag racen in een Formule 1 auto gaat echt vervelen. Mark Rutte, sorry maar nee, al die verantwoordelijkheid voor een paar knaken en het nooit goed doen. Terug naar Saab. Het lijkt dat ze aan de grond zitten. Leveranciers leveren niet meer, een duidelijker signaal krijg je niet. Jaren geleden heb ik een Saab 9.5 gehad. Feitelijk mijn eerste echte serieuze eigen auto. Wat was ik trots. Dikke motor, leer, navaigatie, waanzinnige stereo, helemaal top en ik voelde me het mannetje. Dat vrienden het een ouwelullenbak vonden, deed me niets, ik vond het gaaf. Dat is wel wat jaren geleden. In de garage waar ik hem gekocht had (en waar ik het onderhoud liet doen) hadden ze een leuke grap uitgehaald. Van een oude Saab hadden ze de letters Saab afgehaald en omgedraaid, de scheve letters baaS waren op de deur van eigenaar geplakt, zou Victor dat nu ook hebben?

Sinds ruim een half jaar heb ik contact met een relatie in de regio Eindhoven. Ze zoeken enkele financiële mensen en de samenwerking loopt meer dan stroef. Kandidaten die ik voorstel worden niet echt heel netjes behandeld, zelfs arrogant, als ik hun terugkoppeling hoor. Inmiddels is dit door 5 verschillende mensen als feed back terug gekomen en ik geloof wel in het Green Tail Syndroom. De Green Tail is het gegeven dat als 1 persoon tegen je zegt dat e een groene staart hebt, je hem niet gelooft. Bij de 2e begin je te twijfelen en bij nummer 3 nog meer. Als nummer 4 dit zegt, kijk je absoluut om. Mijn terugkoppeling naar de klant was dan ook dat ik ga stoppen met werven, ook omdat er naast de kandidaten die op gesprek zijn geweest we ook van potentiele kandidaten te horen kregen, daar wil ik helemaal niet werken. Niet echt positief dus. Mijn toelichting werd op prijs gesteld en er werd zelfs gevraagd hoe dit op te lossen, en of ik dit kon doen. Sportief dus. Ik maak een voorstel en je raad het al, inmiddels ruim 1 week geleden en nog steeds geen reactie. Geen prioriteit dus. Gisteren belde ik nog maar een keer om te vragen of er al iets bekend was. Krijg ik voor de 80e keer de dame van de receptie aan de lijn, en vraagt ze net zoals alle andere keren, wie bent u ook al weer? Tja, als ik daar dan iets van zeg en zij reageert met weet u wel hoe druk ik het heb en het is niet mijn taak om ervoor te zorgen dat iemand terugbelt, dan besef ik me dat heel goed. Op mijn reactie, als jij er nou voor zorgt dat hij wel terugbelt, dan heb jij het minder druk, werd deze keer niet sportief gereageerd. Een beetje boos zelfs, wat ik ook wel weer begrijp. Ik zal vast niet de enige zijn die zo reageert.

Tijdens een wandeling op het strand, kwam ik gisterenavond een dode haai tegen. Een beetje luguber was het wel, want hij (of zij) had geen hoofd en vin meer. Zielig om het levensloze lichaam te zien dobberen aan de kust.