Switchen van baan goed?

Afgelopen vrijdag stond er een artikel in het FD over een ontwerp-advies van de Social Economische Raad aan de regering. Het advies luidt dat er een cultuur van mobiliteit moet ontstaan. Vrijwillige wisselingen bevorderen een langere productiviteit en gezonder werken. Er zullen steeds meer mismatches ontstaan en als medewerkers vaker van baan kunnen veranderen, zullen vraag en aanbod naar werk beter op elkaar aansluiten. Om dit mogelijk te maken moet er een geld vrij gemaakt worden voor scholing en de SER wijst erop dat er een betere samenwerking moet onstaan tussen het UWV en de private intermediairs.

Interessant artikel en advies. Meer wisselen zorgt zeker voor een toename van kennis, creativiteit en aantrekkingskracht van een bedrijf. Wat ik mis in het verhaal is versoepeling van het ontslagrecht. Als medewerkers makkelijker van baan moeten kunnen wisselen, zou dit voordeel ook voor de werkgever moeten gelden. Dienstverbanden van 25 jaar of meer, zijn zeer uitzonderlijk aan het worden, zelfs bij ambtenaren. Onze werk-prive balans kent een hele andere dynamiek dan 40 jaar geleden. Mobiel werken, deeltijd banen en sabbaticals zorgen voor een andere werkethos en de vergrijzing biedt bedreigingen, maar zeker ook kansen. Het bespreekbaar maken van problemen, biedt meer kans tot een oplossing dan angstig negeren van het probleem wat oudere medewerker op dit moment hebben. Versoepel het ontslagrecht en werkgevers zullen bij een toename van de werkdruk eerder geneigd zijn iemand aan te nemen, waar ze nu andere eerst overbelasten tot dat het echt niet meer kan en er iemand bij moet komen.

De laatste regel in het artikel legt het pijnpunt van het advies op tafel. Het is van belang dat het UWV en de private intermediairs beter samenwerken. Is het haalbaar is om met een instantie samen te werken die niet functioneert?