Onverstaanbaar telefonische keuzemenu is slechte binnenkomer, kinderen verzorgen = dagtaak en held Kapitein Hussin

Afgelopen vrijdag belde ik met een klant en ik kreeg een keuzemenu. Nu is dit een internationale organisatie dus was het een Engelse tekst die ik hoorde, althans dat neem ik aan. De dame die deze tekst heeft ingesproken was niet alleen heel slecht te verstaan, het Engels wat ze uitkraamde (meer kan ik er niet van maken) heeft het niveau van de "I Prick my Reet on the Prickeldreet"-grap uit de jaren tachtig. Een niveau nul dus. Het kan niet waar zijn dat er iemand van het bedrijf zelf wel eens dit nummer draait, want dan krijg je plaatsvervangende schaamte. Geen goede binnenkomer in ieder geval. Iets wat ik trouwens net zo dramatisch vind is de telefoon die je wel eens ziet bij bedrijven die geen receptie meer hebben. Er staan dan een telefoon met een lijst waar de nummers op staan van de medewerkers. Je moet dan zelf bellen en iemand komt je ophalen, heel persoonlijk! Waar is die tijd gebleven van vrolijk kijkende receptionistes die je ontvangen met een hartelijk welkom bij ...... en wilt u een kopje koffie? Nee, dan een klant die ik afgelopen maanden zeker 5 keer per week bel en waarvan de telefoniste iedere keer, echt iedere keer, vraagt als ik mijn naam heb genoemd, kunt u uw naam nog een keer herhalen! En u bent van? En wie wilt u ook alweer spreken. Ik ken haar naam inmiddels uit mijn hoofd, inclusief haar vragen en reactie, hopeloos. het zal je visitekaartje maar zijn.

Afgelopen weekend is Miranda naar Gent geweest. Voor haar een heerlijk uitje, voor mij de zorg voor de kids. Wat een bewustwording weer wat dit inhoud. Met 4 van die monsters is er altijd wel 1 die aandacht nodig heeft. Zeker als er 1 moet spugen van het hoesten, 2 andere diarree hebben en ik zelf daar lekker aan mee doe. Lastig is het dan als je op zaterdag naar het voetballen gaat kijken en ze op het verste veld van de kantine (lees wc's) spelen. Gelukkig zijn er meer ouders dus de zorg voor Evelien werd waargenomen als ik weer een sprintje moest trekken! Het was een heerlijk weekend, dat zeker, maar als je 's-avonds weer in je bedje ligt en iedereen ligt veilig en gezond te slapen, ben je toch best trots op jezelf dat je ook dit avontuur weer overleeft hebt.

Over overleven gesproken, Kapitein Hussin is de held van Libie. Met een slimme list is hij er in geslaagd om een 34 miljoen liter Olie te kapen. Geweldig verhaal wat zo maar een filmscript op kan leveren. Helaas is de Volkskrant niet scheutig met het openbaar maken van oude stukken, anders had ik het artikel hier wel willen plaatsen. Niet echt klantvriendelijk zou je zeggen, wat weer wel geldt voor de bijlage, een geweldig overzicht van het werk van Robert Capa, je voelt de pijn uit zijn foto's naar voren komen.