Nieuws, LinkedIn.com/Today en verveling

Nieuws is een vreemd iets. Als de beelden van Japan binnenkomen, raakt je dat. Je kijkt verafschuwd naar de beelden van wegspoelende auto's, huizen zelfs hele dorpen. Maar het vreemde is dat al het nieuws daarna niet meer op hetzelfde emotionele niveau binnenkomt, maar het lijkt alsof de media dit wel zo wil doorgeven. De eerste keer is het echt breaking news, maar het verbaasd mij hoe de rest van het nieuws gebracht wordt. Er worden vergelijkingen getrokken met eerdere rampen, voorspellingen gedaan over de schade en er zal vast nog iets komen over het uitbreken van een epidemie of de dat wij hier direct hinder ondervinden. Vreemd dat het altijd meer, erger, of zwaarder moet zijn. Wat me het meeste stoort, zijn de aannames, voorspelling en verwachtingen.

Mijn verwachting is dat ook nieuws een andere dimensie gaat krijgen. Sociale Media gaat hier ook een grote rol in spelen. Kopen wij al sneller een product wat door een van onze vrienden is aanbevolen, of wordt gebruikt, zo zal het ook gaan met het nieuws. De kans dat wat een vriend interessant vind, ik ook wil lezen of zien, is groter dat wat er op het nieuws is. LinkedIn springt hier slim op in met, LinkedIn.com/Today. Dit staat nog in de kinderschoenen, maar zoals alles wat er op internet gebeurd, dus kan heel snel gaan. Door steeds te reageren op wat vrienden schrijven/mailen/bloggen breng je steeds beter in beeld wat jij interessant vindt. Het vervolg laat zich raden, net als de goede aktie van Amazon, lezers van het boek dat je net hebt gekocht lezen ook dit en dit boek, zo zal het ook gaan met het nieuws. Wil jij alles weten over de ramp in Japan, of juist meer over het Midden Oosten of toch liever het plaatselijke nieuws.

Internet maakt de wereld sneller, groter, maar ook weer kleiner. Want net als op de televisie bepaal jij als ontvanger wat je wilt ontvangen. Zap je als een programma je niet aanstaat of zelfs verveeld. En hoewel er veel gaande is op de wereld, het gaat na een aantal jaren, maanden, weken, dagen, uren vervelen. Zelfs in het internettijdperk.