dinsdag 29 maart 2011

Cruijff en opvoeden, One Page Plan & Dance Department

Mijn ervaring met kinderen gaat niet heel ver terug en daarom ontdek ik iedere dag wijsheden die voor veel ouders vanzelfsprekend zijn. Om het maar op zijn Cruijffíaans te zeggen, je snapt het pas als je het begrijpt. Gisteren heb ik ontdekt dat kinderen net zijn als golfen. Je kunt een hele dag op de golfbaan staan en geen enkele bal goed slaan, maar als die ene mooie klap er komt, is je hele dag goed.

Gisteren was geen echt lekker dag. Een zeurende man kan je hele dag negatief beïnvloeden. Jammer want het ging erg lekker. Ik was druk bezig met de procedures en kreeg een mooie interim aanvraag totdat ene telefoontje dat dan je hele verdere dag in je hoofd en buik blijft zitten. Negatieve energie, wat moet je ermee en hoe kom je er vanaf. Even een korte pauze met een bakje koffie om wat te relaxen en daarna de draad weer oppakken. Gelukkig kon ik mijn aandacht verleggen naar positieve zaken en ben ik verder gegaan met het opmaken van de Rockefellar Habits waar we het vandaag met Erik, onze nieuwe medewerker, weer over gaan hebben.

Onze One Page Strategy wordt steeds helderder en binnenkort, misschien vandaag wel, is deze helemaal af voor de komende 3 maanden. Met dit plan komen prioriteiten, beleid en cijfers waarop je dit allemaal aanstuurt, bij elkaar. Veel groeiende bedrijven werken hiermee en de resultaten zijn verbluffend. Het principe is te simpel voor woorden en komt neer op veel vergaderen, dagelijks 5 minuten, wekelijks 45 minuten en per maand iets langer. Iedereen werkt met duidelijke doelstellingen die gecontroleerd worden met cijfers. Vooral de dagelijkse besprekingen zijn iets waar je naar uit kijkt. Je bent benieuwd hoe het je collega's is vergaan en waar zij successen boeken en tegen aanlopen. Net als gedeelde smart, halve smart is, is het delen van successen belangrijk. Delen is vermenigvuldigen, is nog zo'n mooie uitspraak die je je kinderen ook probeert mee te geven.

Het blijft voor mij mooi om te zien dat Evelien zonder nadenken een hap van haar koek geeft als je daarom vraagt. Eigenlijk zouden we allemaal kinderen moeten blijven. Zodat we altijd en overal kunnen dansen zonder daarbij na te denken, of zoals het gedicht gaat, Dans alsof niemand je kan zien, Heb alsof je nog nooit gekwetst bent geweest, Zing alsof niemand je kan horen, Leef alsof dit je laatste dag is.



(met dank aan Dance Department)

Geen opmerkingen: