Moeders maken einde aan oorlogen & Take home value (deel 2)

Er wordt vaak gesproken over een glazen plafond. Een plafond wat voor geldt voor vrouwen waardoor ze niet in topposities in het bedrijfsleven/politiek terecht kunnen komen. Of het nou wel of niet bestaat, er zal een tijd komen dat hier niet meer over gesproken wordt en dit kan mij niet snel genoeg gebeuren. Vrouwen in de top zorgen zeker voor meer evenwicht en minder haantjes gedrag. Jeroen Smit heeft een prachtige serie over leiderschap gemaakt waarbij deel 1 gaat over vrouwen aan de top. Nu ging dat voornamelijk over het bedrijfsleven, maar ook in de politiek zou dit een verademing zijn. Miranda maakte gisteren, toen wij het hadden over de dood van Osama Bin Laden en dat er sinds de 2e Wereldoorlog altijd ergens op de wereld oorlog is, de opmerking, als moeders politieke leiders zouden zijn, was het zo over met oorlog. Geen moeder stuurt haar kind namelijk naar het front!

Er is bij mijn weten nergens een dictatoriale vrouw aan de macht of aan de macht geweest. Er is ook geen enkele vrouw bekend die gruwelijkheden heeft begaan als Pol Pot, Stalin en Hitler. Van de bekende massamoordenaars is het gros mannen, vrouwen zijn ook op dit terrein veruit minder aanwezig. Tijd voor verandering dus. En dan niet om een natuurlijk evenwicht te verkrijgen, maar simpelweg om een einde te maken aan oorlog en andere waanzin.

Gisteren heb ik kort iets geschreven over de Take home value waar wij kandidaten mee naar huis sturen na een intake gesprek. Het is onze overtuiging dat iedere kandidaat een A-speler kan zijn, maar dat je goed moet achterhalen welke kernwaarden (=waarden en normen) iemand heeft en waar zijn/haar kennis en kunde ligt. Een combinatie van deze maakt iemand een A-speler. Als je een bedrijf vindt, dat dezelfde waarde hanteert en waar iemand gezocht wordt met die bepaalde kennis en kunde, dan heb je een match. Om tot deze informatie te komen, is een goed gesprek essentieel. Voor ons geldt dat een gesprek goed is als je juist die vragen stelt, die je net niet durft te stellen. Die vraag waarvan je weet dat het misschien een hele lastige is. Juist die zorgt vaak voor een kentering in het gesprek waardoor iemand zich open gaat opstellen en er iets moois ontstaat. Het lastigste hierbij is dat iedereen zich pas openstelt als jij dat ook doet. Dus bereid je voor op die lastige vraag, die de kandidaat normaal net niet durft te stellen.