donderdag 31 maart 2011

10.000 bezoekers, Maslov en reflectie

Vandaag gaan we de 10.000ste bezoeker van onze site behalen (voor de maand maart). De laatste tijd zijn we met een aantal mensen bezig om de site te verbeteren en als dit dan resultaat heeft, wordt ik daar erg blij van. Niet dat we er zijn, want bezoekers is erg leuk, maar uiteindelijk gaat het ons om goede kandidaten. Die zijn op dit moment nog steeds erg schaars. De goede kandidaten zitten vast op een plek en hebben de afgelopen jaren iets opgebouwd wat ze niet zo maar op het spel gaan zetten. De crisis heeft er in gehakt en iedereen heeft zijn prioriteiten weer helder. Als het werk leuk is en goed betaald wordt, is je eigen carriere even minder van belang. Maslov heeft hier een hele beroemde behoeftepiramide over gemaakt, die zeker op een aantal punten aangepast kan worden, maar in de basis nog steeds geldt.

Zelf hanteer ik meer de kilometerwelvaart als leidraad voor ons welzijn. De vraag die je daarbij moet stellen is hoeveel kilometer zou ik rijden om op een groot scherm een wedstrijd van het Nederlands elftal te bekijken terwijl ze enkele kilometers verderop in het stadion aan het spelen zijn, maar ik kan geen kaartje krijgen/kopen? Enkele jaren geleden was de kilometerwelvaart 850, gerekend van Utrecht naar Bern (EK 2008 Zwitserland/Oostenrijk)!

Door de toename van het aantal vacatures en alles wat daarbij komt kijken, is de werkdruk de afgelopen maanden sterk toegenomen. Dit was ook de reden om te stoppen met trainen voor de Lanzarote Triatlon. Door meer uren te gaan werken ontstaat er weer een nieuwe uitdaging en dat is de controle houden over mijn reflectie. Dit klinkt complexer dan het is. Nu ik veel uren maak, wil je deze zo effectief mogelijk maken. Dat houdt in dat ik feitelijk geen seconde wil verliezen aan zaken als pauze, ontspanning en andere zaken die niet werk gerelateerd zijn. Dan komt het voor dat op momenten dat je wel even los moet komen van het werk, bijvoorbeeld tijdens het eten, dat die spanning er dan op een verkeerde manier uitkomt en dat ik op iets onbenulligs vervelend reageer. Gelukkig wordt hier relaxt op gereageerd, maar dit is voor mij wel een signaal dat ik meer rust en ruimte moet creeren om een goede balans te houden. Familie staat nog steeds op plaats 1, werk op 2 en sporten op 3 en dat blijft zo, hoeveel uren ik ook ga werken.

Geen opmerkingen: