NS & ProRail, nieuwe medewerkster en Wikileaks

Vandaag met de trein geweest! Wat een drama. Niet eens de trein, die overigens meerdere keren te laat wa,s maar dat zal vast komen door de vele hele koude blaadjes op het spoor. Ik heb me echt verbaasd over het niveau op het perron. Schaamteloos drinkend, etend, slurpend, sloffend, keihardemuziekluisterend, neusophalens, rokend, blowend staan de veel te veel mensen te wachten op de trein. En dan valt dat nog mee als je ziet wat er gebeurd als de deur opengaat. Duwend, trekkend naar binnen om geen plek te bemachtigen omdat er veel te weinig treinstellen zijn. Gelukkig vertelde een jonge kerel mij dat dit iedere dag zo is. Te genant, je betaald dus iedere dag voor een zitplaats en iedere dag sta je. Goed bezig die NS, laten we het nog maar niet hebben over ProRail.

Vandaag dus in Breda geweest voor 3 presentaties van bedrijven voor onze nieuwe website. De eerste 2 waren nog wel ok, maar de derde heeft het echt niet begrepen. Wij hadden iedereen een mail gestuurd met vragen/opties en hij heeft er wel geteld geen een beantwoord! Conclusie, er is voor ieder bedrijf wel een klant te vinden.

Aan het einde van de dag nog een gesprek met een jongedame, omdat we op zoek zijn naar 2 Personal Assistants, en ja hoor, succes. Ze gaat begin januari starten en we hebben er veel vertrouwen in. Nu nog kantoorruimte regelen! Opties zijn welkom. We hebben een optie, maar aangezien we daar via een zijdeur nar binnen moeten, zie ik dat niet zitten. Gelukkig is de makelaar heel erg hard voor ons bezig om het een en ander te regelen, NOT. Vreemd volk die makelaars, het lijkt wel alsof het geld er nog met bakken tegelijk binnenkomt.

Op weg naar onze bespreking deed zich wel iets vreemd voor. Langs de weg was een fietspad en daar lag iemand op de grond met een ambulance en politie erbij. We keken wel, maar verder deed het ons niet veel. Ik herinnerde me toen dat ik enkele weken geleden eenzelfde situatie meemaakte dichterbij mijn huis en toen heb ik toch echt beter gekeken. Zonder dat er feitelijk enig risico was dat er een bekende van mij zo liggen. Blijkbaar worden zaken emotioneler wanneer ze dichterbij huis komen. Misschien raakt het daarom minder als China Google in de ban doet, maar als Wikileaks onder vuur ligt, komen we in opstand.