F5, laatste lange run en bedrijfsopvolging

Zaterdagochtend begon toch wel met een teleurstelling. Bastiaan zou met de F5 moeten spelen tegen Kloetinge F3 en dit team stond gedeeld eerste met ons. Als trainer ben ik de hele week bezig geweest om onze jongens mentaal voor te bereiden op deze titanenstrijd, maar helaas, het team van Kloetinge is uit de competitie gehaald. Terecht denk ik, aangezien ze de eerste 2 wedstrijden hebben gewonnen met respectievelijk 11 en 13-0. Terwijl wij winnen met 3-1 en 2-1 (tegen dezelfde tegenstanders). De KNVB had snel een ander team in onze competitie geplaatst en dat werd een geweldig zwaar bevochten 11-0 overwinning voor ons! Heerlijk dat F-voetbal. Met z'n allen achter een bal aan rennen en maar hopen dat ie de goede kant op gaat, lol=winnen op dit niveau en lol hebben we een hoop.

Na de wedstrijd even naar huis, hapje eten en de laatste zware training voor de marathon van volgende week. Op advies van Anton (fysio) en enkele meervoudig marathonlopers uit mijn vriendenclub, Bart, Rene  en Kees toch besloten om een kortere route te nemen dan de geplande 32. Uiteindelijk van Middelburg naar Vlissingen, en via Dishoek, Koudekerke weer naar huis. Een mooie 22,5 km in een zeer rustig tempo van 5''58" "gemiddeld gelopen. Ik ben wel klaar voor zaterdag denk ik.

'S-avonds zijn we met alle neven/nichten en aanhang met oma gaan eten. Bijzonder was dat het restaurant waar we gingen eten al bijna 2 jaar te koop staat, maar dat er gewoon geen kopers komen. Sterker, er komt niet eens iemand kijken. Best triest. Heb je jarenlang gewerkt om een goed lopende zaak te krijgen, is er geen opvolging. Geen familie, geen geïnteresseerde! Er is gewoon te veel aanbod en veel te weinig vraag. Ondernemen is risico nemen, soms zuur, soms bitter, zeker niet altijd zoet.